5 ⁹ Do spisu należy wciągać taką wdowę, która ma co najmniej lat sześćdziesiąt, była żoną jednego męża, ¹⁰ ma za sobą świadectwo o [takich] dobrych czynach: że dzieci wychowała, że była gościnna, że obmyła nogi świętych*, że zasmuconym przyszła z pomocą, że pilnie brała udział we wszelkim dobrym dziele. ¹¹ Młodszych zaś wdów nie dopuszczaj [do służby Kościołowi]! Odkąd bowiem znęciła je rozkosz przeciwna Chrystusowi, chcą wychodzić za mąż. ¹² Obciąża je wyrok potępienia, ponieważ złamały pierwsze zobowiązanie. ¹³ Zarazem uczą się też bezczynności krążąc po domach. I nie tylko są bezczynne, lecz i rozgadane, wścibskie, rozprawiające o rzeczach niepotrzebnych. ¹⁴ Chcę zatem żeby młodsze wychodziły za mąż, rodziły dzieci, były gospodyniami domu, żeby stronie przeciwnej* nie dawały sposobności do rzucania potwarzy. ¹⁵ Już bowiem, niektóre zeszły z drogi prawej [idąc] za szatanem. ¹⁶ Jeśli któraś wierząca ma [u siebie] wdowy, niechże im przychodzi z pomocą, a niech nie obciąża Kościoła, by mógł przyjść z pomocą tym, które rzeczywiście są wdowami. ¹⁷ Prezbiterzy*, którzy dobrze przewodniczą, niech będą uważani za godnych podwójnej czci, najbardziej ci, którzy trudzą się głoszeniem słowa i nauczaniem. ¹⁸ Mówi bowiem Pismo: Nie zawiążesz pyska wołowi młócącemu* oraz: Godzien jest robotnik zapłaty swojej*. ¹⁹ Przeciwko prezbiterowi nie przyjmuj oskarżenia, chyba że na podstawie dwu albo trzech świadków.