2 Tm 4,1-8

Zwalczać wszelkie zło!
4 1 Zaklinam cię wobec Boga i Chrystusa Jezusa, który będzie sądził żywych i umarłych, i na Jego pojawienie się*, i na Jego królestwo: 2 głoś naukę, nastawaj w porę, nie w porę, [w razie potrzeby] wykaż błąd, poucz, podnieś na duchu z całą cierpliwością, ilekroć nauczasz. 3 Przyjdzie bowiem chwila, kiedy zdrowej nauki nie będą znosili, ale według własnych pożądań - ponieważ ich uszy świerzbią - będą sobie mnożyli* nauczycieli. 4 Będą się odwracali od słuchania prawdy, a obrócą się ku zmyślonym opowiadaniom. 5 Ty zaś czuwaj we wszystkim, znoś trudy, wykonaj dzieło ewangelisty*, spełnij swe posługiwanie!
Apostoł przewiduje bliską śmierć i nagrodę
6 Albowiem krew moja już ma być wylana na ofiarę, a chwila mojej rozłąki nadeszła. 7 W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiary ustrzegłem. 8 Na ostatek odłożono dla mnie wieniec sprawiedliwości, który mi w owym dniu odda Pan, sprawiedliwy Sędzia, a nie tylko mnie, ale i wszystkim, którzy umiłowali pojawienie się Jego.


Przypisy

4,1 - Powtórne, na sąd ostateczny (paruzja) - również 2 Tm 4,8. Wiersz ten pochodzi zapewne ze starochrześcijańskiego wyznania wiary.
4,3 - Ironia.
4,5 - Por. Dz 21,8; Ef 4,11. Na końcu zaś wiersza Wlg dodaje: "bądź trzeźwy".

Zobacz rozdział