4 ⁶ Albowiem krew moja już ma być wylana na ofiarę, a chwila mojej rozłąki nadeszła. ⁷ W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiary ustrzegłem. ⁸ Na ostatek odłożono dla mnie wieniec sprawiedliwości, który mi w owym dniu odda Pan, sprawiedliwy Sędzia, a nie tylko mnie, ale i wszystkim, którzy umiłowali pojawienie się Jego. ⁹ Pospiesz się, by przybyć do mnie szybko. ¹⁰ Demas bowiem mię opuścił umiłowawszy ten świat i podążył do Tesaloniki, Krescens do Galacji, Tytus do Dalmacji. ¹¹ Łukasz sam jest ze mną. Weź Marka i przyprowadź ze sobą; jest mi bowiem przydatny do posługiwania. ¹² Tychika zaś posłałem do Efezu. ¹³ Opończę, którą pozostawiłem w Troadzie u Karpa, przynieś idąc po drodze, a także księgi, zwłaszcza pergaminy. ¹⁴ Aleksander*, brązownik, wyrządził mi wiele zła: odda mu Pan według jego uczynków*. ¹⁵ I ty się go strzeż, albowiem sprzeciwiał się bardzo naszym słowom. ¹⁶ W pierwszej mojej obronie nikt przy mnie nie stanął, ale mię wszyscy opuścili: niech im to nie będzie policzone! ¹⁷ Natomiast Pan stanął przy mnie i wzmocnił mię*, żeby się przeze mnie dopełniło głoszenie [Ewangelii] i żeby wszystkie narody [je] posłyszały; wyrwany też zostałem z paszczy lwa. ¹⁸ Wyrwie mię Pan od wszelkiego złego czynu* i wybawi mię, przyjmując do swego królestwa niebieskiego; Jemu chwała na wieki wieków! Amen.