2 Mch 15,16

«Weź święty miecz, dar od Boga, przy jego pomocy pokonasz nieprzyjaciół».

2 Mch 9,16

święty przybytek, który poprzednio ograbił, przyozdobi najpiękniejszymi darami, wszystkie różnorodne święte naczynia zwróci, a wydatki potrzebne na ofiary pokryje z własnych dochodów,

2 Mch 1,29

Zaszczep lud Twój na Twoim świętym miejscu, jak powiedział Mojżesz"*.

2 Mch 1,34

król zbadał sprawę, a miejsce ogrodził i uczynił świętym .

2 Mch 13,8

bardzo słusznie - popełnił on bowiem wiele grzechów przeciwko ołtarzowi, którego ogień i popiół był święty . W popiele więc znalazł śmierć.

2 Mch 10,6

Z radością obchodzili uroczystość przez osiem dni na wzór Święta Namiotów, przypominając sobie, jak krótko przedtem Święto Namiotów obchodzili w górach i w grotach na podobieństwo dzikich zwierząt.

2 Mch 14,36

Teraz więc, Święty , od którego pochodzi wszelka świętość, Panie, ustrzeż na wieki od jakiegokolwiek zbezczeszczenia ten dom, który dopiero co został oczyszczony».

2 Mch 15,18

O żony bowiem i dzieci, ponadto zaś o braci i krewnych mniejsza w nich była obawa, najbardziej zaś i na pierwszym miejscu lękali się o święty przybytek.

2 Mch 1,9

Teraz zaś [piszemy], abyście obchodzili Święto Namiotów miesiąca Kislew*. [Dan] w roku sto osiemdziesiątym ósmym*».

2 Mch 1,12

On sam bowiem wypędził tych, którzy gotowi byli do walki przeciwko Świętemu Miastu*.

2 Mch 2,16

Piszemy do was mając obchodzić Święto Oczyszczenia [Świątyni]. Dobrze więc uczynicie, świętując w te dni.

2 Mch 3,18

Ludzie gromadnie wychodzili z domów, by razem się modlić, gdyż miejsce [ święte ] miało być zhańbione.

2 Mch 4,48

Zaraz też niesprawiedliwą karę ponieśli ci, którzy wstawili się za miasto, naród i święte naczynia.

2 Mch 6,6

Nie było wolno ani zachowywać szabatu, ani obchodzić ojczystych świąt , ani nawet przyznawać się, że się jest Żydem.

2 Mch 9,14

Obiecywał, że Święte Miasto, do którego spieszył się, aby je zrównać z ziemią i uczynić zbiorowym grobem, uzna za wolne,

2 Mch 15,32

i pokazał im głowę pełnego przestępstw Nikanora oraz rękę bluźniercy, którą z takim zuchwalstwem wyciągnął przeciwko świętemu domowi Wszechmocnego.

2 Mch 3,1

Gdy w Świętym Mieście panował całkowity spokój, a Prawo najściślej zachowywano dzięki temu, że arcykapłan Oniasz* był pobożny i nienawidził złego,

2 Mch 5,16

i w swe nieczyste ręce chwycił święte naczynia. Co inni królowie złożyli dla powiększenia chwały tego miejsca i dla jego uczczenia, on zabrał bezecnymi rękoma.

2 Mch 6,28

młodym zaś pozostawię piękny przykład ochotnej i wspaniałomyślnej śmierci za godne czci i święte Prawa». To powiedziawszy, natychmiast wszedł na miejsce kaźni.

2 Mch 8,17

mając przed oczyma sprzeczne z wszelkim prawem dokonane zbezczeszczenie wobec świętego miejsca i poniewieranie wyszydzonym miastem, a ponadto jeszcze całkowite zniesienie obyczajów odziedziczonych po przodkach.

2 Mch 8,23

Ezdraszowi* jeszcze kazał odczytać świętą księgę i dał hasło: «Z Bożą pomocą!» Sam objął dowództwo nad pierwszym oddziałem i uderzył na Nikanora.

2 Mch 12,31

Dziękowali więc im i prosili, aby również na przyszłość byli dla ich narodu życzliwi. Do Jerozolimy przybyli krótko przed Świętem Tygodni.

2 Mch 15,14

Oniasz zabierając głos powiedział: «To jest przyjaciel naszych braci, który wiele modli się za naród i za całe święte miasto, Jeremiasz, Boży prorok»*.

2 Mch 15,24

Niech wielkością Twojego ramienia zostaną powaleni ci, którzy z bluźnierstwem na ustach przyszli tutaj przeciwko Twojemu świętemu ludowi». Na tym zakończył.

2 Mch 2,18

zgodnie z tym, co obiecał w Prawie, w tym Bogu nadzieję pokładamy, że niedługo nad nami się zmiłuje i że zgromadzi nas na święte miejsce z całej ziemi, która jest pod niebem. Uwolnił nas bowiem z wielkich nieszczęść i oczyścił miejsce [ święte ]».

2 Mch 1,7

Za panowania Demetriusza*, w roku sto sześćdziesiątym dziewiątym*, my, Żydzi, napisaliśmy do was: W najsroższym utrapieniu, jakie spadło [na nas] w latach, kiedy Jazon* i jego zwolennicy zdradzili Ziemię Świętą i królestwo,

2 Mch 1,18

Mając obchodzić Oczyszczenie świątyni dwudziestego piątego Kislew, uważaliśmy, że trzeba wam o tym donieść, abyście wy także obchodzili Święto Namiotów i ognia [na pamiątkę tego], jak Nehemiasz odbudował świątynię i ołtarz, a potem złożył ofiary.

2 Mch 5,17

Antioch triumfował w swoim przekonaniu, nie wiedział jednak tego, że wskutek grzechów mieszkańców miasta rozgniewał się na krótki czas Pan i że stąd pochodzi Jego obojętność dla [ świętego ] miejsca.

2 Mch 5,25

Na skutek tego przybył on do Jerozolimy i udawał takiego, który przynosi pokój. Wytrwał aż do świętego dnia szabatu, kiedy to korzystając z tego, że Żydzi nic nie robią, rozkazał swoim żołnierzom chwycić za broń.

2 Mch 6,4

Świątynia była pełna rozpusty i uczt, na których poganie zabawiali się z nierządnicami, a na świętych dziedzińcach zbliżali się do kobiet, ponadto zaś jeszcze do wnętrza świątyni wnosili to, czego się nie godzi.