Ag 1,7-2,9

Wezwanie do odbudowy świątyni
1 7a Tak mówi Pan Zastępów: 8 Wyjdźcie w góry i sprowadźcie drewno, a budujcie ten dom, bym sobie w nim upodobał i doznał czci - mówi Pan. 7b Rozważcie tylko, jak się wam wiedzie!* 9 Wyglądaliście wiele, a oto macie mało, a kiedy [i to niewiele] znieśliście do domu, Ja to rozproszyłem. Dlaczego tak się dzieje? - wyrocznia Pana Zastępów: Z powodu mego domu, który leży w gruzach, podczas gdy każdy z was pilnie się troszczy o swój własny dom. 10 Dlatego niebiosa nad wami zatrzymały rosę*, a ziemia nie dała swego urodzaju. 11 Ja sprowadziłem bowiem suszę na ziemię i na góry, na pszenicę, na winne krzewy i na oliwki* - na wszystko, cokolwiek może wydać rola, na ludzi i na bydło, i na wszelką pracę rąk». 12 Zorobabel, syn Szealtiela, i arcykapłan Jozue, syn Josadaka, a także cała Reszta ludu usłyszeli wówczas głos Pana Boga swego i słowa proroka Aggeusza - jako że wysłał go ich Pan Bóg - i lud przejął się lękiem przed Panem. 13 Aggeusz zaś, wysłannik Pański, pełniąc to poselstwo Pańskie, przemówił do ludu tymi słowami: «Ja jestem z wami! - wyrocznia Pana». 14 Pobudził więc Pan ducha Zorobabela, syna Szealtiela, namiestnika Judy, i ducha arcykapłana Jozuego, syna Josadaka, a także ducha całej Reszty ludu; przyszli więc i wzięli się do pracy przy domu swego Boga, Pana Zastępów, 15 dnia dwudziestego czwartego szóstego miesiąca, w drugim roku [rządów] króla Dariusza*.
Przyszła chwała nowej świątyni
2 1 Dnia dwudziestego pierwszego siódmego miesiąca* Pan skierował te słowa do proroka Aggeusza: 2 «Powiedzże to Zorobabelowi, synowi Szealtiela, namiestnikowi Judy, i arcykapłanowi Jozuemu, synowi Josadaka, a także reszcie ludu: 3 Czy jest między wami ktoś, co widział ten dom w jego dawnej chwale? A jak się on wam teraz przedstawia? Czyż nie wydaje się wam, jakby go w ogóle nie było?* 4 Teraz jednak nabierz ducha, Zorobabelu - wyrocznia Pana - nabierz ducha, arcykapłanie Jozue, synu Josadaka, nabierz też ducha cały lud ziemi! - wyrocznia Pana. Do pracy!* Bo Ja jestem z wami, wyrocznia Pana Zastępów. 5 Zgodnie z przymierzem*, które zawarłem z wami, gdyście wyszli z Egiptu, duch mój stale przebywa pośród was; nie lękajcie się! 6 Bo tak mówi Pan Zastępów: Jeszcze raz, [a jest to] jedna chwila, a Ja poruszę niebiosa i ziemię, morze i ląd*. 7 Poruszę wszystkie narody, tak że napłyną* kosztowności wszystkich narodów, i napełnię chwałą ten dom, mówi Pan Zastępów. 8 Do Mnie należy srebro i do Mnie złoto - wyrocznia Pana Zastępów 9 Przyszła chwała tego domu będzie większa od dawnej, mówi Pan Zastępów; na tym to miejscu Ja udzielę pokoju*» - wyrocznia Pana Zastępów.


Przypisy

1,7b - Kontekst domaga się przestawienia tego zdania.
1,10 - Targum inaczej: "deszcz".
1,11 - Dosł.: "na młode wino i oliwę".
1,15 - Ostatni okolicznik czasu niektórzy umieszczają na początku pierwszego zdania w Ag 2,1.
2,1 - Był to ostatni dzień Święta Namiotów - 21 miesiąca Tiszri.
2,3 - Prorok akcentuje nie wymiary, lecz ubóstwo nowej świątyni.
2,4 - Dosł.: "pracujcie!"
2,5 - Tekst popr. Wiersza 5a brak w LXX.
2,6 - Por. Hbr 12,26.
2,7 - Dosł.: "Przyjdą". Wlg ma tu aluzję do Mesjasza: "i przyjdzie pożądany przez wszystkie narody".
2,9 - Pokój (szalom) jest jakby sumą wszelkich dóbr mesjańskich: w Mi 5,4 jest to symboliczne imię przyszłego władcy Izraela (por. Ef 2,14).

Zobacz rozdział