7 ² i gdy ona zjadała doszczętnie trawę na ziemi, prosiłem: «Panie Boże, przebacz, jakże się ostoi Jakub? Przecież jest taki mały». ³ Zmiłował się Pan nad nim: «To się nie stanie» - rzekł Pan. ⁴ To mi ukazał Pan Bóg: <Pan Bóg> powołał jako narzędzie sądu ogień i strawił Wielką Otchłań, i strawił dział Pański*. ⁵ I prosiłem: «Panie Boże, przestań, jakże się ostoi Jakub? Przecież jest taki mały». ⁶ Zmiłował się Pan nad nim: «Również i to się nie stanie» - mówi Pan Bóg.