7 ² i gdy ona zjadała doszczętnie trawę na ziemi, prosiłem: «Panie Boże, przebacz, jakże się ostoi Jakub? Przecież jest taki mały». [...]

5 ²¹ * Nienawidzę, brzydzę się waszymi świętami. Nie będę miał upodobania w waszych uroczystych zebraniach. [...]

7 ⁷ To mi ukazał: oto Pan stoi na murze i w ręku Jego pion ołowiany*. [...]