4 ⁵ Bądź dobrej myśli, narodzie mój, pamiątko Izraela! ⁶ Zostaliście zaprzedani poganom, ale nie na zatracenie, dlatego zostaliście wydani nieprzyjaciołom, iż pobudziliście Boga do gniewu. ⁷ Rozgniewaliście bowiem Stworzyciela swego ofiarami składanymi złym duchom, a nie Bogu*. ⁸ Zapomnieliście o waszym Żywicielu, Bogu wiekuistym, zasmuciliście też Jerozolimę, która was wychowała. ⁹ Widziała bowiem przychodzący na was gniew Boży i rzekła: «Słuchajcie, sąsiedzi Syjonu, Bóg zasmucił mnie bardzo, ¹⁰ widzę bowiem niewolę moich synów i córek, jaką im zesłał Przedwieczny. ¹¹ Wyżywiłam ich z radością, a odesłałam z płaczem i smutkiem. ¹² Niech nikt się nie śmieje, żem wdowa i opuszczona przez wielu. Zostałam opuszczona z powodu grzechów dzieci moich, ponieważ wyłamały się spod prawa Bożego*. ²⁷ Ufajcie, dzieci, wołajcie do Boga, a Ten, który dopuścił to na was, będzie pamiętał o was. ²⁸ Jak bowiem błądząc myśleliście o odstąpieniu od Boga, tak teraz, nawróciwszy się, szukajcie Go dziesięciokrotnie. ²⁹ Albowiem Ten, co zesłał na was to zło, przywiedzie radość wieczną wraz z wybawieniem waszym».