1 ¹ * Aby się spełniło słowo Pańskie z ust Jeremiasza*, pobudził Pan ducha Cyrusa, króla perskiego, w pierwszym roku [jego panowania], tak iż obwieścił on, również na piśmie, w całym państwie swoim, co następuje: ² «Tak mówi Cyrus, król perski: Wszystkie państwa ziemi dał mi Pan, Bóg niebios. I On mi rozkazał zbudować Mu dom w Jerozolimie w Judzie*. ³ Jeśli z całego ludu Jego jest między wami jeszcze ktoś, to niech Bóg jego będzie z nim; a niech idzie do Jerozolimy w Judzie i niech zbuduje dom Pana, Boga izraelskiego - ten to Bóg, który jest w Jerozolimie. ⁴ A co do każdego z pozostających jeszcze przy życiu - to współmieszkańcy wszystkich miejscowości, gdzie taki przebywa, mają go wesprzeć srebrem, złotem, sprzętem i bydłem - oprócz darów dobrowolnych dla domu Bożego w Jerozolimie». ⁵ Zatem naczelnicy rodów Judy i Beniamina, kapłani i lewici, słowem każdy, którego ducha Bóg pobudził, wybrali się w drogę, aby zbudować dom Pański w Jerozolimie. ⁶ A wszyscy ich sąsiedzi poparli ich wszystkim*: srebrem, złotem, sprzętem, bydłem i kosztownościami - oprócz wszystkich darów dobrowolnych. ⁷ A król Cyrus wydał sprzęty domu Pańskiego, które Nabuchodonozor* zabrał z Jerozolimy i złożył w domu swego boga. ⁸ I wydał je Cyrus, król perski, skarbnikowi Mitredatowi, który przekazał je Szeszbassarowi*, księciu judzkiemu. ⁹ A oto liczba tych sprzętów: czasz złotych - trzydzieści, czasz srebrnych - może* tysiąc dwadzieścia dziewięć, ¹⁰ pucharów złotych - trzydzieści, pucharów srebrnych - około czterystu dziesięciu, innych sprzętów - tysiąc; ¹¹ wszystkich sprzętów złotych i srebrnych - pięć tysięcy czterysta. To wszystko przyniósł Szeszbassar, gdy przyprowadził wygnańców z Babilonii do Jerozolimy.
2 ¹ * A oto mieszkańcy tego okręgu, którzy przybyli z niewoli na obczyźnie; uprowadził ich do Babilonii Nabuchodonozor, król babiloński, lecz powrócili oni do Jerozolimy i Judy - każdy do swego miasta. ² Przyszli oni z Zorobabelem*, Jozuem*, Nehemiaszem, Serajaszem, Reelajaszem, Nachamanim*, Mardocheuszem, Bilszanem, Misparem, Bigwajem, Rechumem, Baaną. Liczba mężów ludu izraelskiego: ³ synów Pareosza - dwa tysiące stu siedemdziesięciu dwu; ⁴ synów Szefatiasza - trzystu siedemdziesięciu dwu: ⁵ synów Aracha - siedemset siedemdziesięciu pięciu; ⁶ synów Pachat-Moaba z linii synów Jozuego i Joaba - dwa tysiące osiemset dwunastu; ⁷ synów Elama - tysiąc dwieście pięćdziesięciu czterech; ⁸ synów Zattu - dziewięćset czterdziestu pięciu; ⁹ synów Zacheusza - siedemset sześćdziesięciu; ¹⁰ synów Baniego - sześćset czterdziestu dwu; ¹¹ synów Bebaja - sześćset dwudziestu trzech; ¹² synów Azgada - tysiąc dwieście dwudziestu dwu; ¹³ synów Adonikama - sześćset sześćdziesięciu sześciu; ¹⁴ synów Bigwaja - dwa tysiące pięćdziesięciu sześciu; ¹⁵ synów Adina - czterystu pięćdziesięciu czterech; ¹⁶ synów Atera z linii Ezechiasza - dziewięćdziesięciu ośmiu; synów Azzura* - czterystu trzydziestu dwu; synów Hodiasza* - stu jeden; ¹⁷ synów Besaja - trzystu dwudziestu trzech; ¹⁸ synów Charifa* - stu dwunastu; ¹⁹ synów Chaszuma - dwustu dwudziestu trzech; ²⁰ synów Gibbara - dziewięćdziesięciu pięciu; ²¹ mężów* z Betlejem - stu dwudziestu trzech; ²² mężów z Netofy - pięćdziesięciu sześciu; ²³ mężów z Anatot - stu dwudziestu ośmiu; ²⁴ mężów* z Bet-Azmawet - czterdziestu dwu; ²⁵ mężów* z Kiriat-Jearim, Kefiry i Beerot - siedemset czterdziestu trzech; ²⁶ mężów* z Rama i Geba - sześćset dwudziestu jeden; ²⁷ mężów z Mikmas - stu dwudziestu dwu, ²⁸ mężów z Betel i Aj - dwustu dwudziestu trzech; ²⁹ synów Nebo - pięćdziesięciu dwu; ³⁰ synów Magbisza - stu pięćdziesięciu sześciu; ³¹ synów drugiego Elama - tysiąc dwustu pięćdziesięciu czterech; ³² synów Charima - trzystu dwudziestu; ³³ mężów* z Lod, Chadid i Ono - siedemset dwudziestu pięciu; ³⁴ mężów z Jerycha - trzystu czterdziestu pięciu; ³⁵ synów Senai - trzy tysiące sześciuset trzydziestu. ³⁶ Kapłani: synów Jedajasza z domu Jozuego - dziewięćset siedemdziesięciu trzech; ³⁷ synów Immera - tysiąc pięćdziesięciu dwu; ³⁸ synów Paszchura - tysiąc dwustu czterdziestu siedmiu; ³⁹ synów Charima - tysiąc siedemnastu. ⁴⁰ Lewici: synów Jozuego z linii* Kadmiela, Binnuja*, Hodawiasza - siedemdziesięciu czterech. - ⁴¹ Śpiewacy: synów Asafa - stu dwudziestu ośmiu. ⁴² Odźwierni: synów Szalluma, synów Atera, - synów Talmona, synów Akkuba, synów Chatity, synów Szobaja - wszystkich razem stu trzydziestu dziewięciu. ⁴³ Niewolnicy świątyni: synowie Sichy, synowie Chasufy, synowie Tabbaota, ⁴⁴ synowie Kerosa, synowie Sii*, synowie Padona, ⁴⁵ synowie Lebany, synowie Chagaby, synowie Akkuba, ⁴⁶ synowie Chagaba, synowie Szamlaja, synowie Chanana, ⁴⁷ synowie Giddela, synowie Gachara, synowie Reajasza, ⁴⁸ synowie Resina, synowie Nekody, synowie Gazzama, ⁴⁹ synowie Uzzy, synowie Paseacha, synowie Besaja, ⁵⁰ synowie Asny, synowie Meunitów, synowie Nefisytów, ⁵¹ synowie Bakbuka, synowie Chakufy, synowie Charchura, ⁵² synowie Basluta, synowie Mechidy, synowie Charszy, ⁵³ synowie Barkosa, synowie Sisery, synowie Temacha, ⁵⁴ synowie Nesjacha, synowie Chatify. - ⁵⁵ Synowie niewolników Salomona: synowie Sotaja, synowie Hassofereta, synowie Perudy, ⁵⁶ synowie Jaali, synowie Darkona, synowie Giddela, ⁵⁷ synowie Szefatiasza, synowie Chattila, synowie Pocheret-Hassebajima, synowie Amiego. ⁵⁸ Wszystkich niewolników świątyni i synów niewolników Salomona - trzystu dziewięćdziesięciu dwu. ⁵⁹ A oto ci, którzy wyszli z Tel-Melach, Tel-Charsza, Kerub, Addan, Immer, lecz nie mogli udowodnić, że ród ich i pochodzenie wywodzi się z Izraela: ⁶⁰ synów Delajasza, synów Tobiasza, synów Nekody - sześciuset pięćdziesięciu dwu. ⁶¹ A z kapłanów: synowie Chobajasza, synowie Hakkosa, synowie Barzillaja, który wziął za żonę jedną z córek Barzillaja Gileadyty i przybrał jego* imię. ⁶² Ci szukali swego rodowodu, lecz go nie odnaleziono: toteż zostali oni jako nieczyści wykluczeni z kapłaństwa, ⁶³ a namiestnik zakazał im spożywać z pokarmów najświętszych, aż się zjawi kapłan dla urim i tummim. ⁶⁴ Cała ta wyprawa razem liczyła czterdzieści dwa tysiące trzysta sześćdziesiąt osób, ⁶⁵ oprócz ich niewolników i niewolnic; tych było siedem tysięcy trzysta trzydzieści siedem: mieli oni też dwustu śpiewaków i śpiewaczek. ⁶⁶ Koni mieli oni siedemset trzydzieści sześć, mułów - dwieście czterdzieści pięć, ⁶⁷ wielbłądów - czterysta trzydzieści pięć, osłów - sześć tysięcy siedemset dwadzieścia. ⁶⁸ A niektórzy z naczelników rodów - przy wejściu swym do domu Pańskiego w Jerozolimie - złożyli dary dla domu Bożego, aby odbudowano go na dawnym miejscu. ⁶⁹ Według zamożności swej dali do skarbca na dzieło kultu: sześćdziesiąt jeden tysięcy drachm złota, pięć tysięcy min srebra oraz sto szat kapłańskich. ⁷⁰ * Kapłani, lewici i część ludu osiedlili się w Jerozolimie*, a śpiewacy, odźwierni i niewolnicy świątyni - w miastach swoich; również cała reszta Izraela osiedliła się w swoich miastach.
3 ¹ * Gdy nadszedł siódmy* miesiąc - a Izraelici mieszkali już w miastach swoich*- wtedy zgromadził się cały* lud, jak jeden mąż, w Jerozolimie. ² A Jozue, syn Josadaka, i bracia jego kapłani oraz Zorobabel, syn Szealtiela, i bracia jego przystąpili do zbudowania ołtarza Boga izraelskiego, aby na nim złożyć całopalenia, jak przepisano w Prawie Mojżesza, męża Bożego. ³ I na dawnym fundamencie wznieśli ołtarz, podczas gdy niebezpieczeństwo groziło im ze strony narodów pogranicznych, i złożyli na nim całopalenia dla Pana, całopalenia poranne i wieczorne. ⁴ Potem obchodzili Święto Namiotów* według przepisu i złożyli ofiary codzienne w liczbie wyznaczonej, zgodnie z wymaganą należnością codzienną. ⁵ Następnie - oprócz* całopalenia nieustającego - składali ofiary w szabaty*, w dni nowiu i we wszystkie święte uroczystości Pańskie oraz zawsze, gdy ktoś dał dobrowolną ofiarę dla Pana. ⁶ Od pierwszego dnia miesiąca siódmego zaczęli składać całopalenia Panu - ale fundamenty świątyni Pańskiej nie były jeszcze założone. ⁷ Dali więc pieniędzy kamieniarzom i cieślom oraz żywności, napoju i oliwy Sydończykom i Tyryjczykom, by sprowadzili drzewo cedrowe z Libanu morzem do Jafy na mocy pozwolenia, udzielonego im przez Cyrusa, króla perskiego. ⁸ A w drugim roku od przybycia ich do domu Bożego w Jerozolimie, w drugim* miesiącu: Zorobabel, syna Szealtiela, i Jozue, syn Josadaka, i szereg braci ich: kapłanów i lewitów oraz wszyscy, którzy przyszli z niewoli do Jerozolimy, zabrali się do dzieła i powołali lewitów od dwudziestego roku [życia] wzwyż do pilnowania pracy około domu Pańskiego. ⁹ I przystąpił Jozue, synowie i bracia jego: Kadmiel, Binnuj i Hodawiasz* wspólnie do kierowania lewitami wykonującymi pracę około domu Bożego: synami Chenadada, ich synami i braćmi. ¹⁰ A gdy budowniczowie założyli fundamenty świątyni Pańskiej, wtedy wystąpili* kapłani w szatach uroczystych, z trąbami, i lewici, synowie Asafa, z cymbałami*, by według zarządzenia Dawida, króla izraelskiego, chwalić Pana; ¹¹ i zaśpiewali, chwaląc Pana i dziękując Mu: Dobry On; na wieki trwa Jego łaskawość dla Izraela. A cały lud podniósł na chwałę Pana krzyk głośny, z powodu założenia fundamentów domu Pańskiego. ¹² A wielu starców spośród kapłanów, lewitów i naczelników rodów, którzy dawniej widzieli dom pierwszy, przy zakładaniu fundamentów tego domu na ich oczach płakało głośno; wielu natomiast z radości wybuchało głośnym krzykiem. ¹³ I nie można było odróżnić głośnego krzyku radości od głośnego płaczu ludu, albowiem lud ten podniósł wrzawę tak wielką, że głos ten było słychać z daleka.
4 ¹ Gdy wrogowie Judy i Beniamina usłyszeli, że wygnańcy budują świątynię dla Pana, Boga izraelskiego, ² przystąpili do Zorobabela, do Jozuego* oraz przedstawicieli rodów i rzekli do nich: «Chcemy budować z wami, albowiem czcimy Boga waszego jak wy i Jemu składamy ofiary od czasów Asarhaddona*, króla asyryjskiego, który nas tu sprowadził». - ³ Lecz Zorobabel, Jozue i pozostali naczelnicy rodów izraelskich im odpowiedzieli: «Nie wolno wam razem z nami budować domu dla Boga naszego, ale my sami budować będziemy dla Pana, Boga izraelskiego, jak nam rozkazał Cyrus, król perski». ⁴ I oto ludność miejscowa* tłumiła zapał Judejczyków i odstraszała ich od budowy, ⁵ i by zamiar ich udaremnić, przekupywano przeciwko nim radców przez cały czas panowania Cyrusa, króla perskiego, aż do panowania Dariusza*, króla perskiego. ⁶ Za panowania Kserksesa*, na początku jego rządów napisano oskarżenie na mieszkańców Judy i Jerozolimy. ⁷ A za czasów Artakserksesa* Biszelam, Mittredat, Tabeel i pozostali towarzysze jego wystosowali pismo do Artakserksesa, króla perskiego; litery tego dokumentu były napisane po aramejsku i ułożony był on po aramejsku. ⁸ * Komendant* Rechum i pisarz Szimszaj napisali do króla Artakserksesa przeciw Jerozolimie list tej treści: ⁹ «Komendant Rechum, pisarz Szimszaj i pozostali ich towarzysze: sędziowie, posłowie, pisarze*, Persowie, ludzie z Erek, z Babilonu, z Suzy - to jest Elamici - ¹⁰ i reszta narodów, które uprowadził wielki i dostojny Asnappar* i osiedlił je w miastach* Samarii i w reszcie krain transeufratejskich, I dalej*». ¹¹ To jest odpis listu, który oni posłali do niego: «Do króla Artakserksesa - słudzy twoi, mężowie z Transeufratei. Otóż*: ¹² Niech król przyjmie do wiadomości, że Żydzi, którzy od ciebie wyszli i przybyli do nas, do Jerozolimy, odbudowują to buntownicze i niegodziwe miasto, naprawili mury i fundamenty domów są założone*. ¹³ Otóż: Niech król przyjmie do wiadomości, że jeżeli to miasto będzie odbudowane, a mury jego naprawione, to oni podatku, daniny ani cła nie uiszczą i to w końcu królom przyniesie szkodę. ¹⁴ Otóż: Ponieważ mamy obowiązki wobec dworu* i nie przystoi nam patrzeć na ograbianie króla, dlatego posyłamy królowi to powiadomienie. ¹⁵ Niech poszukają w kronikach twoich przodków, a znajdziesz w nich wiadomość, że to miasto jest miastem buntowniczym, które przynosi królom i prowincjom szkodę, a rozruchy wznieca się w nim od dawien dawna: dlatego zburzone zostało to miasto. ¹⁶ Powiadamiamy króla, że jeśli to miasto będzie odbudowane, a mury jego będą naprawione, wtedy działu w Transeufratei mieć nie będziesz». ¹⁷ Król przysłał takie rozstrzygnięcie: «Komendantowi Rechumowi, pisarzowi Szimszajowi i pozostałym ich towarzyszom, którzy mieszkają w Samarii i w pozostałych krainach transeufratejskich, pozdrowienie». I dalej*: ¹⁸ «Dokument, któryście nam przysłali, został przede mną w przekładzie odczytany. ¹⁹ Przeze mnie został wydany rozkaz, by szukano. I znaleziono, że to miasto od dawien dawna przeciwko królom powstaje, a bunt i rozruchy w nim są wzniecane. ²⁰ I królowie potężni panowali nad Jerozolimą i rządzili całą Transeufrateą, i odstawiano im podatek, daninę i cło. - ²¹ Zatem wydajcie zarządzenie, by powstrzymać tych ludzi: to miasto nie ma być odbudowane, dopóki taki rozkaz nie będzie wydany przeze mnie. ²² A strzeżcie się, by nie dopuścić się w tym zaniedbania, ażeby nie wzrosła strata na szkodę królów». ²³ Wtedy - skoro odpis dokumentu króla Artakserksesa został przeczytany przed komendantem Rechumem, pisarzem Szimszajem i ich towarzyszami - poszli oni pospiesznie do Żydów w Jerozolimie, by pod groźbą użycia siły zakazać im dalszej pracy. ²⁴ Już kiedyś* stanęła praca nad domem Bożym w Jerozolimie i przerwano ją aż do drugiego roku panowania Dariusza*, króla perskiego.
5 ¹ Wtedy Aggeusz i Zachariasz, syn Iddo, prorocy, ogłosili Żydom w Judzie i w Jerozolimie proroctwo* w imieniu Boga izraelskiego, który nad nimi czuwał. ² Zatem Zorobabel, syn Szealtiela, i Jozue, syn Josadaka, zabrali się do rozpoczęcia budowy domu Bożego w Jerozolimie, a z nimi byli prorocy Boga, którzy ich zachęcali. ³ Wówczas przyszedł do nich Tattenaj, namiestnik Transeufratei, i Sztarboznaj oraz towarzysze ich i tak im mówili: «Kto wam kazał dom ten budować i to oszalowanie wykończyć?» ⁴ Następnie tak ich pytali*: «Jak się nazywają ludzie, którzy wznoszą tę budowlę?» ⁵ Ale oko Boga ich czuwało nad starszyzną żydowską, tak że ich tamci od budowania nie powstrzymali, aż by po nadejściu doniesienia do Dariusza doręczono dokument w tej sprawie*. ⁶ Odpis listu, który Tattenaj, namiestnik Transeufratei, i Sztarboznaj oraz towarzysze jego, Persowie w Transeufratei, posłali do króla Dariusza. ⁷ Posłali do niego doniesienie, w którym tak było napisane: «Królowi Dariuszowi - wszelkiego szczęścia! ⁸ Niech król przyjmie do wiadomości, żeśmy się udali do domu Boga wielkiego w krainie judzkiej. Jest on odbudowywany z kamienia ciosowego i drzewo przykłada się do ścian. Ta robota jest starannie wykonywana i posuwa się naprzód. ⁹ Wtedy zapytaliśmy owych starszych, mówiąc do nich tak: "Kto wam kazał dom ten budować i to oszalowanie wykończyć?" ¹⁰ Również pytaliśmy ich o ich imiona, by cię powiadomić. Toteż podajemy imiona mężów stojących na ich czele*. ¹¹ I odpowiedzieli nam w sposób następujący: Myśmy sługami Boga nieba i ziemi i odbudowujemy dom, który - niegdyś wzniesiony - stał przez wiele lat, a wielki król izraelski zbudował go i wykończył. ¹² Ponieważ jednak przodkowie nasi rozgniewali Boga niebios, wydał ich Chaldejczykowi Nabuchodonozorowi, królowi babilońskiemu. On zburzył ten dom, a lud uprowadził do Babilonu. ¹³ Ale w pierwszym roku [panowania] Cyrusa, króla babilońskiego, kazał ten król odbudować ten dom Boży. ¹⁴ Również co do złotych i srebrnych sprzętów domu Bożego - które Nabuchodonozor zabrał ze świątyni w Jerozolimie i przeniósł je do świątyni w Babilonie - to król Cyrus wydobył je ze świątyni w Babilonie i wręczył je pewnemu mężowi, imieniem Szeszbassar, którego ustanowił namiestnikiem ¹⁵ i któremu rzekł: "Weź te sprzęty; idź złożyć je w świątyni w Jerozolimie, a dom Boży ma być odbudowany na dawnym miejscu". ¹⁶ Zatem ów Szeszbassar przyszedł i założył fundamenty domu Bożego w Jerozolimie. Odtąd aż do dziś buduje się go, lecz jeszcze nie jest on ukończony. ¹⁷ A teraz: jeśli się królowi podoba, niech przeprowadzą poszukiwania w skarbcach królewskich, tamże w Babilonie: czy rzeczywiście został przez króla Cyrusa wydany rozkaz odbudowy tego domu Bożego w Jerozolimie, a rozstrzygnięcie królewskie w tej sprawie niech nam przyślą».
6 ¹ Wtedy król Dariusz kazał szukać w babilońskiej bibliotece, w której przechowuje się też skarby*. ² I znaleziono w Ekbatanie, twierdzy w prowincji Medii, pewien zwój, w którym tak było napisane: «Zapisek historyczny: ³ W roku pierwszym [panowania] króla Cyrusa tenże król wydał taki rozkaz: Sprawa domu Bożego w Jerozolimie: Dom ten ma być odbudowany jako miejsce dla zabijających ofiary krwawe i dla składających Bogu ofiary spalane. Długość* jego - sześćdziesiąt łokci, szerokość jego - dwadzieścia łokci, wysokość jego - trzydzieści łokci; ⁴ układów z kamienia ciosowego - trzy, i z drzewa - układ jeden. Koszty będą pokryte ze skarbu królewskiego. - ⁵ Również złote i srebrne sprzęty domu Bożego, które Nabuchodonozor zabrał ze świątyni w Jerozolimie i przeniósł do Babilonu, zwróci się, tak że one powrócą na dawne miejsce do świątyni w Jerozolimie i będą złożone w domu Bożym». ⁶ «Zatem Tattenaju, namiestniku Transeufratei, Sztarboznaju, wraz z waszymi towarzyszami perskimi w Transeufratei - trzymajcie się z dala od tego miejsca. ⁷ Pozwólcie namiestnikowi Żydów i starszyźnie żydowskiej pracować nad tym domem Bożym. Niech odbudują ten dom Boży na dawnym miejscu. ⁸ Wydaję rozporządzenie, jak macie się odnosić* do owej starszyzny żydowskiej przy budowie owego domu Bożego, mianowicie: z dochodów królewskich, płynących z podatku Transeufratei, dokładnie bez zawieszenia mają być owym mężom wypłacone koszty. ⁹ A jeśli potrzeba też cielców, baranów i jagniąt na całopalenia dla Boga niebios - oprócz pszenicy, soli, wina i oliwy - według żądania kapłanów w Jerozolimie, ma im to być niechybnie co dzień dostarczane, ¹⁰ aby oni składali miłe ofiary Bogu niebios i modlili się za życie za życie króla i jego synów*. - ¹¹ I wydaję rozporządzenie: Jeśli ktoś przekroczy ten rozkaz, to z domu jego wyrwana będzie belka, a on zawiśnie do niej przybity, dom zaś jego za to będzie zamieniony na rumowisko. ¹² A Bóg, który tam zgotował przybytek dla Imienia swego, niech wraz z ludem straci każdego króla, który ośmieliłby się przeciwdziałać, burząc ten dom Boży w Jerozolimie. Ja, Dariusz, wydałem ten rozkaz: niech będzie on dokładnie wykonany». ¹³ Wtedy dokładnie tak, jak rozporządził król Dariusz, postąpili Tattenaj, namiestnik Transeufratei, Sztarboznaj i ich towarzysze. ¹⁴ A starszyzna żydowska budowała z powodzeniem dzięki proroctwu Aggeusza proroka i Zachariasza, syna Iddo, i doprowadzili budowę do skutku, zgodnie z rozkazem Boga izraelskiego i z rozporządzeniem Cyrusa i Dariusza - oraz Artakserksesa, króla perskiego. ¹⁵ I dom ten był gotowy na dwudziesty trzeci* dzień miesiąca Adar* - był to rok szósty* panowania króla Dariusza. ¹⁶ I Izraelici: kapłani, lewici i reszta wysiedleńców radośnie obchodzili poświęcenie tego domu Bożego. ¹⁷ I na poświęcenie tego domu Bożego ofiarowali: sto cielców, dwieście baranów, czterysta jagniąt, a jako ofiarę przebłagalną za całego Izraela - dwanaście kozłów według liczby pokoleń izraelskich. ¹⁸ I do służby Bożej w Jerozolimie ustanowili kapłanów według ich oddziałów, a lewitów według ich ugrupowań, zgodnie z przepisem księgi Mojżeszowej. ¹⁹ * Czternastego dnia miesiąca pierwszego* wysiedleńcy obchodzili Paschę. ²⁰ * Lewici bowiem jak jeden mąż oczyścili się*; wszyscy oni byli teraz czyści i zabili [baranki na] Paschę dla wszystkich wysiedleńców, dla braci swoich kapłanów i dla siebie. ²¹ I spożyli Paschę* Izraelici, którzy wrócili z wygnania, oraz wszyscy, którzy od nieczystości narodów tego kraju odwrócili się ku nim, by szukać Pana, Boga izraelskiego. ²² I przez siedem dni radośnie obchodzili Święto Przaśników, gdyż Pan rozradował ich, zwracając serce króla Aszszuru* ku nim, by ich wspierał przy pracy około domu Boga, Boga izraelskiego.