3 ¹⁰ A gdy budowniczowie założyli fundamenty świątyni Pańskiej, wtedy wystąpili* kapłani w szatach uroczystych, z trąbami, i lewici, synowie Asafa, z cymbałami*, by według zarządzenia Dawida, króla izraelskiego, chwalić Pana; ¹¹ i zaśpiewali, chwaląc Pana i dziękując Mu: Dobry On; na wieki trwa Jego łaskawość dla Izraela. A cały lud podniósł na chwałę Pana krzyk głośny, z powodu założenia fundamentów domu Pańskiego. ¹² A wielu starców spośród kapłanów, lewitów i naczelników rodów, którzy dawniej widzieli dom pierwszy, przy zakładaniu fundamentów tego domu na ich oczach płakało głośno; wielu natomiast z radości wybuchało głośnym krzykiem. ¹³ I nie można było odróżnić głośnego krzyku radości od głośnego płaczu ludu, albowiem lud ten podniósł wrzawę tak wielką, że głos ten było słychać z daleka.