Ha 1

Tytuł
1 1 Widzenie wieszcze, które miał prorok Habakuk.
Dialog między Prorokiem a Panem
Pierwsza lamentacja
2 Dokądże, Panie, wzywać Cię będę - a Ty nie wysłuchujesz? Wołać będę ku Tobie: Krzywda [mi się dzieje]! - a Ty nie pomagasz?* 3 Czemu każesz mi patrzeć na nieprawość i na zło spoglądasz bezczynnie? Oto ucisk i przemoc przede mną, powstają spory, wybuchają waśnie. 4 Tak więc straciła Tora* moc swoją, sprawiedliwego sądu już nie ma; bezbożny bowiem gnębi uczciwego, dlatego wyrok sądowy ulega wypaczeniu.
Pierwsza odpowiedź Pana
5 Spójrzcie na ludy wokoło, a patrzcie pełni zdumienia i trwogi: gdyż Ja dokonuję za dni waszych dzieła - nie dacie wiary, gdy wieść o nim przyjdzie. 6 Oto powołam Chaldejczyków*, lud dziki a gwałtowny, który przemierza ziemie rozległe, aby zagarnąć siedziby nie swoje. 7 Trwogę budzi ten naród, dla niego przemoc jest prawem*. 8 Jego konie są bardziej rącze niż pantery, bardziej drapieżne niż wilki wieczorem; jeźdźcy ich w pędzie gonią za łupem, zbliżają się szybko z daleka, spadając na żer niby orzeł. 9 Wszyscy oni idą pełni żądzy mordu, a ich spojrzenia są jak wiatr palący*; gromadzą jeńców niby ziarna piasku. 10 Królowie są dla nich przedmiotem szyderstwa, a pośmiewiskiem stają się władcy; twierdze zaś wszystkie to dla nich igraszka, sypią szańce* i biorą je szturmem. 11 Potem zawraca [jak] wiatr i odchodzi*: przestępcą jest ten, kto ubóstwia swą siłę.
Druga lamentacja
12 Czyż nie jesteś odwieczny, o Panie, Boże mój Święty, który nie umierasz?* Na sąd go* przeznaczyłeś, o Panie, Skało moja, zachowałeś dla wymiaru kary. 13 Zbyt czyste oczy Twoje, by na zło patrzyły, a nieprawości pochwalać nie możesz. Czemu jednak spoglądasz na ludzi zdradliwych i milczysz, gdy bezbożny połyka uczciwszego <od siebie>? 14 Obchodzi się on* z ludźmi jak z rybami morskimi, jak z pełzającymi zwierzętami, którymi nikt nie rządzi. 15 * Wszystkich łowi na wędkę, zagarnia swoim niewodem albo w sieci gromadzi - krzycząc przy tym z radości. 16 Przeto ofiarę składa* swojej sieci, pali kadzidło niewodowi swemu, bo przez nie zdobył sobie łup bogaty, a pożywienie jego stało się obfite. 17 Ciągle na nowo zarzuca swe sieci*, mordując ludy bez litości.


Przypisy

1,2 - Skarga Proroka zaniesiona do Pana w imieniu ludu na ucisk i niesprawiedliwość panującą wewnątrz kraju.
1,4 - Tzn. Prawo Mojżeszowe.
1,6 - Chodzi tu o państwo neobabilońskie, po upadku Asyrii w r. 606, pierwszą potęgę na Wschodzie. Chaldejczycy mają być biczem Bożym przeciw tyranom rządzącym w Judei.
1,7 - Tekst hebr. niejasny; inni tłum.: "Od niego wychodzą ustawy" lub "Z niego samego bierze się prawo i duma".
1,9 - Dosł.: wiatr wschodni, katastrofalny wiatr pustyni, niszczący roślinność Palestyny - obraz skutków, jakie spowoduje najazd Chaldejczyków.
1,10 - Dosł.: "ziemię".
1,11 - Tekst skażony.
1,12 - "Nie umierasz" - tekst popr.; hebr.: "nie pomrzemy"; "go" - odnosi się do narodu Chaldejczyków.
1,14 - Tekst popr.; hebr.: 2 osoba.
1,15 - Wspaniały obraz postępowania wrogów po zajęciu kraju.
1,16 - Wyrażenie przenośne: oznacza ubóstwianie własnej potęgi przez Chaldejczyków.
1,17 - Inni popr. wg tekstów z Qumran: "Stale dobywa miecza".

Zobacz rozdział

Możesz więcej!

Notatki do fragmentów
Historia ostatnio wyszukanych

Załóż konto

Księga Habakuka

Ha

Zobacz wstęp i często szukane fragmenty

Dowiedz się więcej!

Masz pomysł?

Napisz do nas i pomóż nam rozwijać wyszukiwarkę

Kontakt

Odkrywaj Słowo Boże

Zobacz co inni wyszukiwali

Zainspiruj się

Polecamy

 Wyrusz w duchową podróż z doświadczonymi Przewodnikami

Wyrusz w duchową podróż z doświadczonymi Przewodnikami