3 ⁹ Łuk Twój obnażony, a kołczan pełen strzał, dla rzek otwierasz ziemię*. [...]

2 ¹⁵ Biada temu, co zmusza bliźniego do picia, pucharem swego jadu go upaja*, by się przyglądać jego nagości. [...]

3 ⁶ Gdy On występuje, trzęsie się ziemia i drżą narody pod Jego spojrzeniem; rozpadają się góry prastare, uniżają pagórki odwieczne*, te ścieżki Jego od pradawnych czasów.