Iz 17,10

KSIĘGA GRÓŹB
MOWY WIESZCZE PRZECIW NARODOM POGAŃSKIM
Wyrok na Damaszek i Samarię
17 10 bo zapomniałeś Boga, twego Zbawiciela, i nie pamiętałeś o Skale twej obrony. Dlatego sadzisz rozkoszne sadzonki i rozsiewasz obce rośliny*.


Przypisy

17,10 - Być może aluzja do kultu, który później odbierał Adonis (por. Iz 1,19; Iz 65,3; Iz 66,17; Ez 8,14).

Zobacz rozdział