Iz 45,1-8
KSIĘGA POCIESZENIA IZRAELA*
OBIETNICE WYZWOLENIA IZRAELA
Przepowiednia o posłannictwie Cyrusa
Proroctwo o zbawieniu
Przypisy
40,1 - Część druga Księgi Izajasza (rozdz. 40-55), z których jedne pocieszają naród izraelski, będący w niewoli babilońskiej, opisem i zapowiedzią wyzwolenia, radosnego powrotu do ojczyzny i odnowienia narodu, Jerozolimy i świątyni, inne wysławiają przymioty Boże, zwłaszcza w przeciwieństwie do bożków pogańskich. Jahwe okaże swą wszechmoc i miłosierdzie nad Izraelem jako jego Stwórca, Pan i Zbawca, używając Cyrusa jako narzędzia dla dokonania dzieła wyzwolenia narodu wybranego. Odnowienie narodu i Świętego Miasta po powrocie z niewoli jest obrazem innego, wspanialszego odnowienia w epoce mesjańskiej. Stąd też opisy i zapowiedzi chwalebnego królestwa Bożego w Izraelu wykraczają często poza historyczne ramy VI i V w. przed Chr., a odnoszą się do czasów mesjańskich i malują różne warunki i okoliczności, jakie się urzeczywistniają w królestwie mesjańskim. Do tych ostatnich trzeba na pewno zaliczyć pieśni o Słudze Pańskim.45,1 - Zaszczytny tytuł "pomazaniec Pański" przysługiwał dawniej tylko królom izraelskim lub judzkim; tutaj jest dany Cyrusowi ze względu na wybór Boga, który z niego uczynił narzędzie do wykonania swych planów.
45,8 - Mesjański tekst, znany z liturgii adwentowej; Wlg uściśla jego mesjańskie znaczenie: "Spuśćcie rosę, niebiosa, z wierzchu, a obłoki niech zleją z deszczem Sprawiedliwego; niech się otworzy ziemia i zrodzi Zbawiciela, a sprawiedliwość niechaj wzejdzie społem". Ważna myśl mesjańska: Ziemia ma wydać owoc, mianowicie Mesjasza, którego gdzie indziej nazywa się Odroślą z korzenia Jessego z pnia Dawidowego. Por. Iz 4,2; Iz 6,13; Iz 11,1; Jr 23,5; Jr 33,15; Za 3,8; Za 6,12.
