Iz 5,8-24

KSIĘGA GRÓŹB
WYPOWIEDZI PRZECIW JUDZIE I JEROZOLIMIE POPRZEDZAJĄCE WOJNĘ SYRO-EFRAIMSKĄ
Przekleństwa na Judę
5 8 Biada tym, którzy przydają dom do domu, przyłączają rolę do roli, tak iż nie ma wolnego miejsca; i wy sami mieszkacie w środku kraju. 9 Do moich uszu dotarł głos Pana Zastępów: «Na pewno wiele domów ulegnie ruinie: wspaniałe i wygodne - będą bez mieszkańców! 10 Bo dziesięć morgów winnicy dadzą jeden bat, a chomer ziarna wyda jedną efę». 11 Biada tym, którzy rychło wstając rano szukają sycery, zostają do późna w noc, [bo] wino ich rozgrzewa. 12 Nic, tylko harfy i cytry, bębny i flety, i wino na ich ucztach. O sprawę Pana nie dbają ani nie baczą na dzieła rąk Jego. 13 Przeto lud mój pójdzie w niewolę, przez brak rozumu: jego dostojnicy pomrą z głodu, a jego pospólstwo wyschnie z pragnienia. 14 *... Tak, Szeol rozszerzył swą gardziel, rozwarł swą paszczę nadmiernie; wpada doń tłum miasta wspaniały i wyjący z uciechy. 15 Poniżony będzie śmiertelnik, upokorzony człowiek, a oczy dumnych będą spuszczone. 16 Pan Zastępów przez sąd się wywyższy, Bóg Święty przez sprawiedliwość okaże swą świętość*. 17 Paść się będą baranki jak na swym pastwisku, i tłuste koziołki żer znajdą w ruinach. 18 Biada tym, którzy na postronkach od wołu ciągną nieprawości i na powrozach uprzęży swe grzechy! 19 Tym, którzy mówią: «Prędzej! Niech przyspieszy On swe dzieło, byśmy zobaczyli, niech się zbliżą i urzeczywistnią zamiary Świętego Izraelowego, abyśmy je poznali!» 20 Biada tym, którzy zło nazywają dobrem, a dobro złem, którzy zamieniają ciemności na światło, a światło na ciemności, którzy przemieniają gorycz na słodycz, a słodycz na gorycz! 21 Biada tym, którzy się uważają za mądrych i są sprytnymi we własnym mniemaniu! 22 Biada tym, którzy są bohaterami w piciu wina i dzielni w mieszaniu sycery. 23 Tym, którzy za podarek uniewinniają winnego, a sprawiedliwego odsądzają od prawa. 24 Przeto jak słomę pożera język ognisty, a siano znika w płomieniu, tak korzeń ich będzie zgnilizną, a kiełek ich jak pył porwany się wzniesie, bo odrzucili Prawo Pana Zastępów i wzgardzili tym, co mówił Święty Izraela.


Przypisy

5,14 - Niektórzy umieszczają te wiersze po Iz 2,22.
5,16 - Świętość Boga (zob. Iz 6,3n) zawiera najpierw ideę Jego absolutnej transcendencji, wyższości i odrębności od wszelkich stworzeń, tego, że Bóg przewyższa wszystko i wszystkich doskonałością swej istoty, potęgą i chwałą. Świętość Boga uzewnętrznia się przez Jego sprawiedliwość w sądzeniu i karaniu ludzi za zło, przez miłosierne wypełnienie obietnic danych Izraelowi, wreszcie przez danie ludziom uczestnictwa w swej świętości w erze mesjańskiej: por. Iz 1,26; Iz 4,3.

Zobacz rozdział