Jdt 13,7

a zbliżywszy się do łoża ujęła go za włosy i rzekła: «Daj mi siłę w tym dniu, Panie , Boże Izraela!»

Jdt 16,13

Bogu memu chcę zaśpiewać pieśń nową: Panie , jesteś wielki i przesławny, przedziwny w sile swojej i niezwyciężony.

Jdt 6,19

« Panie , Boże niebios, zważ na ich pychę i zlituj się nad poniżeniem naszego narodu, spójrz na twarze tych, którzy w tym dniu poświęcają się Tobie».

Jdt 12,4

A Judyta mu odpowiedziała: «Na życie twojej duszy, panie mój, niewolnica twoja nie spożyje tego, co z sobą wzięła, a Pan wcześniej spełni ręką moją to, co postanowił»*.

Jdt 12,18

A Judyta odpowiedziała mu: «Piję więc, panie , albowiem nigdy od dnia mego urodzenia życie moje nie osiągnęło takiego szczytu jak dziś».

Jdt 5,20

A teraz, władco i panie , jeżeli jest w tym narodzie jakaś wina i jeśli zgrzeszą przeciw swemu Bogu, to my dostrzeżemy w nich tę przyczynę upadku, a wtedy wstąpimy na góry i będziemy walczyli z nimi.

Jdt 11,10

Dlatego, władco i panie , nie lekceważ jego mowy, lecz zachowaj ją w swoim sercu, ponieważ jest prawdziwa*. Naród nasz bowiem nie otrzyma kary ani miecz ich nie zwycięży, jeśli nie zgrzeszą przeciw Bogu swemu.

Jdt 9,2

* « Panie , Boże mego praojca Symeona, Ty mu dałeś w rękę miecz, aby wywarł pomstę na cudzoziemcach, którzy odkryli łono dziewicy dla splugawienia i obnażyli jej biodra dla hańby, i zbezcześcili jej łono dla zniewagi. Ty powiedziałeś: "Tak być nie może", a oni tak uczynili.

Jdt 11,17

Ponieważ niewolnica twoja jest bogobojna i służy dniem i nocą Bogu nieba, dlatego teraz pozostanę przy tobie, panie mój, a nocą* niewolnica twoja wychodzić będzie do wąwozu, i modlić się do Boga. A On mi powie, kiedy oni popełnili swoje grzechy.

Jdt 13,4

I odeszli wszyscy od [Holofernesa], a w sypialni nie pozostał nikt od najmniejszego do największego. Wtedy Judyta przystąpiła do jego łoża i powiedziała w swym sercu: « Panie , Boże Wszechmogący, spójrz łaskawie w tej godzinie na dzieło rąk moich w celu wywyższenia Jeruzalem!