Jk 1,16

Nie dajcie się zwodzić, bracia moi umiłowani!

Jk 1,20

Gniew bowiem męża nie wykonuje sprawiedliwości Bożej*.

Jk 4,2

Pożądacie, a nie macie, żywicie morderczą zazdrość*, a nie możecie osiągnąć. Prowadzicie walki i kłótnie, a nic nie posiadacie, gdyż się nie modlicie.

Jk 2,4

to czy nie czynicie różnic między sobą i nie stajecie się sędziami przewrotnymi?

Jk 1,13

Kto doznaje pokusy, niech nie mówi, że Bóg go kusi. Bóg bowiem ani nie podlega pokusie ku złemu, ani też nikogo nie kusi.

Jk 2,11

Ten bowiem, który powiedział: Nie cudzołóż!, powiedział także: Nie zabijaj!* Jeżeli więc nie popełniasz cudzołóstwa, jednak dopuszczasz się zabójstwa, jesteś przestępcą wobec Prawa.

Jk 1,7

Człowiek ten niech nie myśli, że otrzyma cokolwiek od Pana,

Jk 2,7

Czy nie oni bluźnią zaszczytnemu Imieniu, które wypowiedziano nad wami?*

Jk 4,17

Kto zaś umie dobrze czynić, a nie czyni, grzeszy.

Jk 5,6

Potępiliście i zabili sprawiedliwego: nie stawia wam oporu.

Jk 5,12

Przede wszystkim, bracia moi, nie przysięgajcie ani na niebo, ani na ziemię, ani w żaden inny sposób: wasze «tak» niech będzie «tak», a « nie » niech będzie « nie »*, abyście nie popadli pod sąd.

Jk 2,6

Wy zaś odmówiliście ubogiemu poszanowania. Czy to nie bogaci uciskają was bezwzględnie i nie oni ciągną was do sądów?

Jk 5,9

Nie uskarżajcie się, bracia, jeden na drugiego, byście nie popadli pod sąd. Oto sędzia stoi przed drzwiami.

Jk 3,14

Natomiast jeżeli żywicie w sercach waszych gorzką zazdrość i skłonność do kłótni, to nie przechwalajcie się i nie sprzeciwiajcie się kłamstwem prawdzie!

Jk 4,11

Bracia, nie oczerniajcie jeden drugiego! Kto oczernia brata swego lub sądzi go, uwłacza Prawu* i osądza Prawo. Skoro zaś sądzisz Prawo, jesteś nie wykonawcą Prawa, lecz sędzią.

Jk 5,17

Eliasz był człowiekiem podobnym do nas i modlił się usilnie, by deszcz nie padał, i nie padał deszcz na ziemię przez trzy lata i sześć miesięcy.

Jk 1,4

Wytrwałość zaś winna być dziełem doskonałym, abyście byli doskonali, nienaganni, w niczym nie wykazując braków.

Jk 1,22

Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie.

Jk 2,1

Bracia moi, niech wiara wasza w Pana naszego Jezusa Chrystusa uwielbionego nie ma względu na osoby.

Jk 2,13

Będzie to bowiem sąd nieubłagany dla tego, który nie czynił miłosierdzia: miłosierdzie odnosi triumf nad sądem*.

Jk 2,15

Jeśli na przykład brat lub siostra nie mają odzienia lub brak im codziennego chleba,

Jk 2,17

Tak też i wiara, jeśli nie byłaby połączona z uczynkami, martwa jest sama w sobie.

Jk 2,24

Widzicie, że człowiek dostępuje usprawiedliwienia na podstawie uczynków, a nie samej tylko wiary*.

Jk 3,8

Języka natomiast nikt z ludzi nie potrafi okiełznać, to zło niestateczne, pełne zabójczego jadu.

Jk 3,10

Z tych samych ust wychodzi błogosławieństwo i przekleństwo. Tak być nie może, bracia moi!

Jk 3,15

Nie na tym polega zstępująca z góry mądrość, ale mądrość ziemska, zmysłowa i szatańska*.

Jk 4,3

Modlicie się, a nie otrzymujecie, bo się źle modlicie, starając się jedynie o zaspokojenie swych żądz.

Jk 1,5

Jeśli zaś komuś z was brakuje mądrości, niech prosi o nią Boga, który daje wszystkim chętnie i nie wymawiając; a na pewno ją otrzyma*.

Jk 1,25

Kto zaś pilnie rozważa doskonałe Prawo, Prawo wolności*, i wytrwa w nim , ten nie jest słuchaczem skłonnym do zapominania, ale wykonawcą dzieła; wypełniając je, otrzyma błogosławieństwo.

Jk 2,21

Czy Abraham, ojciec nasz, nie z powodu uczynków został usprawiedliwiony, kiedy złożył syna Izaaka na ołtarzu ofiarnym?*