3 1 Pan przemówił do Jonasza po raz drugi tymi słowami: [...]
2 9 Czciciele próżnych marności* opuszczają Łaskawego dla nich.
1 7 Mówili też [żeglarze] jeden do drugiego: «Chodźcie, rzućmy losy*, a dowiemy się, z powodu kogo to właśnie nieszczęście [spadło] na nas». I rzucili losy, a los padł na Jonasza.