Jon 1,7

Dodaj do ulubionych

Posłannictwo, bunt i kara

1⁷Mówili też [żeglarze] jeden do drugiego: «Chodźcie, rzućmy losy*, a dowiemy się, z powodu kogo to właśnie nieszczęście [spadło] na nas». I rzucili losy, a los padł na Jonasza.

Przypisy

1,7 - Por. Joz 7,13nn; Joz 14,2; 1 Sm 10,20nn; 1 Sm 14,40nn; Prz 16,33; Dz 1,26.

Zobacz rozdział

1 2 3 4

Możesz więcej!

Notatki do fragmentów
Historia ostatnio wyszukanych

Załóż konto

Księga Jonasza

Zobacz wstęp i często szukane fragmenty

Dowiedz się więcej!

Ostatnio szukane
w Księdze Jonasza

Jon 2,10

2¹⁰Ale ja złożę Tobie ofiarę, z głośnym dziękczynieniem. Spełnię to, co ślubowałem. Zbawienie jest u Pana».

Jon 1,1-16

1¹Pan skierował do Jonasza, syna Amittaja, te słowa: [...]

Jon 4,3

4³Teraz Panie, zabierz, proszę, duszę moją ode mnie, albowiem lepsza dla mnie śmierć niż życie»*.

Masz pomysł?

Napisz do nas i pomóż nam rozwijać wyszukiwarkę

Kontakt

Odkrywaj Słowo Boże

Zobacz co inni wyszukiwali

Zainspiruj się

Polecamy

Światowe Dni Młodzieży Kraków 2016