Jr 34,9

KSIĘGA POCIESZENIA
Pozorne uwolnienie niewolników
34 9 Każdy miał obdarzyć wolnością swego niewolnika Hebrajczyka i niewolnicę Hebrajkę*. Nikomu nie wolno było trzymać u siebie brata swego Judejczyka jako niewolnika.


Przypisy

34,9 - W Izraelu zaprzedawanie się w niewolę współziomków było tolerowane przez Prawo, choć nie brak i głosów sprzeciwu (Kpł 25,46; 2 Krn 28,8-15). W każdym razie należało im zwrócić wolność bez wykupu po sześciu latach służby (por. w. 14 oraz Wj 21,2-6) albo w roku jubileuszowym (Kpł 25,39-46). Zaniedbanie tego przepisu postanowili mieszkańcy Jerozolimy naprawić w obliczu niebezpieczeństwa; chodziło także o wzmocnienie potencjału obronnego miasta.

Zobacz rozdział