Lb 22,23

Gdy oślica zobaczyła anioła Pana stojącego z wyciągniętym mieczem na drodze , zboczyła z drogi i poszła w pole. Balaam uderzył ją, chcąc zawrócić na właściwą drogę .

Lb 22,34

Rzekł więc Balaam do anioła Pana: «Zgrzeszyłem. Nie wiedziałem, że ty stanąłeś przeciwko mnie na drodze . Teraz jednak, gdy wiem, że ci się droga moja nie podoba, chcę wracać».

Lb 21,10

Stamtąd ruszyli Izraelici w dalszą drogę i rozbili obóz pod Obot.

Lb 24,25

Wtedy podniósł się Balaam i odszedł do swojej ojczyzny, również i Balak odszedł swoją drogą .

Lb 21,4

Od góry Hor szli w kierunku Morza Czerwonego, aby obejść ziemię Edom; podczas drogi jednak lud stracił cierpliwość.

Lb 20,18

Odpowiedział im Edom: «Nie pójdziecie przez nasz kraj, w przeciwnym razie zastąpimy wam drogę z mieczem w ręku».

Lb 22,24

Wtedy stanął anioł Pana na ciasnej drodze między winnicami, a mur był z jednej i z drugiej strony.

Lb 22,33

Oślica ujrzała mnie i trzy razy usunęła się z drogi . Gdyby się nie usunęła, byłbym cię dawno zabił, a ją przy życiu zostawił».

Lb 33,8

Wyruszyli spod Pi-Hachirot, przeszli przez środek morza ku pustyni i po trzech dniach drogi przez pustynię rozbili obóz w Mara.

Lb 22,32

Anioł zaś Pana rzekł do niego: «Czemu aż trzy razy zbiłeś swoją oślicę? Ja jestem tym, który przyszedł, aby ci bronić przejazdu, albowiem droga twoja jest dla ciebie zgubna*.

Lb 21,1

Król Aradu, Kananejczyk, mieszkający w Negebie, dowiedział się, że Izraelici nadciągają drogą od Atarim. Napadł na Izraela i wziął trochę ludzi do niewoli.

Lb 22,7

Wybrali się więc starsi Moabitów wraz ze starszymi Madianitów w drogę , zaopatrzeni w dary dla wieszcza. Przybyli do Balaama i przekazali mu słowa Balaka.

Lb 22,22

Jego wyjazd rozpalił gniew Pana* i anioł Pana stanął na drodze przeciw niemu, by go zatrzymać. On zaś w towarzystwie dwóch sług jechał na swojej oślicy.

Lb 22,31

Wtedy otworzył Pan oczy Balaama i zobaczył on anioła Pana, stojącego na drodze z obnażonym mieczem w ręku. Ukląkł więc i oddał pokłon twarzą do ziemi.

Lb 11,31

Podniósł się wiatr zesłany przez Pana i przyniósł od morza przepiórki, i zrzucił na obóz z obu jego stron na dzień drogi , i pokryły ziemię na dwa łokcie wysoko*.

Lb 20,17

Pozwól nam łaskawie przejść przez twoją ziemię. Nie pójdziemy przez pola ani winnice i nie będziemy pić wody ze studni. Chcemy jedynie skorzystać z drogi królewskiej i nie zboczymy ani na prawo, ani na lewo, dopóki nie przejdziemy twoich granic».

Lb 21,22

«Chcemy przejść przez twoją ziemię. Nie wejdziemy na pola ani do winnic i nie będziemy pili wody ze studzien. Chcemy tylko skorzystać z drogi królewskiej, póki nie przekroczymy twych granic».

Lb 20,19

Odpowiedzieli im wówczas Izraelici: «Chcemy jedynie przejść utartą drogą . A gdybyśmy pili waszą wodę - tak my, jak i trzody nasze - zapłacimy. Nie chodzi o nic więcej, tylko o zwykłe przejście».

Lb 21,23

Sichon jednak nie dał Izraelitom przejścia przez swoją ziemię. Sichon zgromadził całe swoje wojsko i skierował się ku pustyni, by zastąpić drogę Izraelitom. Przybył do Jahsa i uderzył na Izraela.