3 ¹⁹ Wspomnienie udręki i nędzy - to piołun i trucizna; ²⁰ stale je wspomina, rozważa* we mnie dusza. ²¹ Biorę to sobie do serca, dlatego też ufam: ²² Nie wyczerpała się* litość Pana, miłość nie zgasła. ²³ Odnawia się ona co rano: ogromna Twa wierność. ²⁴ «Działem mym Pan» - mówi moja dusza, dlatego czekam na Niego. ²⁵ Dobry jest Pan dla ufnych, dla duszy, która Go szuka. ²⁶ Dobrze jest czekać* w milczeniu ratunku od Pana. ²⁷ Dobrze dla męża, gdy dźwiga jarzmo* w swojej młodości.