Sprawiedliwego
Mdr 2,10
Udręczmy sprawiedliwego biedaka, nie oszczędźmy wdowy ani wiekowej siwizny starca nie uczcijmy!
Mdr 10,6
Gdy przyszła zatrata na bezbożnych, ona wybawiła Sprawiedliwego *, gdy zbiegł przed ogniem na Pięć Miast spadającym.
Mdr 10,13
Nie opuściła Sprawiedliwego *, gdy go zaprzedano, ale go wybawiła od grzechu.
Mdr 4,7
A sprawiedliwy , choćby umarł przedwcześnie, znajdzie odpoczynek.
Mdr 2,12
Zróbmy zasadzkę na sprawiedliwego , bo nam niewygodny*: sprzeciwia się naszym sprawom, zarzuca nam łamanie prawa, wypomina nam błędy naszych obyczajów.
Mdr 10,5
Gdy przyszło pomieszanie narodów za przewrotną zmowę, ona uznała Sprawiedliwego *, zachowała go nienagannym przed Bogiem i zachowała mocnym mimo jego litości dla dziecka.
Mdr 19,17
Poraziła ich też ślepota*, jak tamtych u drzwi sprawiedliwego *, kiedy nieprzenikniona ciemność ich otoczyła i każdy szukał drogi do drzwi swoich.
Mdr 12,15
Tyś sprawiedliwy i rządzisz wszystkim sprawiedliwie : skazać kogoś, kto nie zasłużył na karę, uważasz za niegodne Twojej potęgi.
Mdr 4,16
Sprawiedliwy umarły potępia żyjących bezbożnych, i dopełniona wcześnie młodość - leciwą starość nieprawego.
Mdr 10,10
Ona Sprawiedliwego *, co zbiegł przed gniewem brata, po drogach prostych powiodła; ukazała mu Boże królestwo i dała znajomość rzeczy świętych*. W mozołach mu poszczęściła i pomnożyła owoc jego trudów.
Mdr 18,7
I lud Twój wyczekiwał ocalenia sprawiedliwych , a zatraty wrogów.
Mdr 2,18
Bo jeśli sprawiedliwy jest synem Bożym, Bóg ujmie się za nim i wyrwie go z ręki przeciwników*.
Mdr 5,1
Wtedy sprawiedliwy * stanie z wielką śmiałością przed tymi, co go uciskali i mieli w pogardzie jego trudy.
Mdr 12,19
Nauczyłeś lud swój tym postępowaniem, że sprawiedliwy powinien być dobrym dla ludzi. I wlałeś synom swym wielką nadzieję, że po występkach dajesz nawrócenie.
Mdr 19,4
Sprawiedliwy los pchał ich ku tej ostateczności i przywiódł do zapomnienia o tym, co się stało, by dopełnili kary, której brakowało plagom,
Mdr 3,1
A dusze sprawiedliwych są w ręku Boga i nie dosięgnie ich męka*.
Mdr 3,10
A bezbożni poniosą karę stosownie do zamysłów, bo wzgardzili sprawiedliwym i odstąpili od Pana:
Mdr 5,15
A sprawiedliwi żyją na wieki; zapłata ich w Panu i staranie o nich u Najwyższego.
Mdr 10,4
Zatopioną z jego winy ziemię Mądrość znowu ocaliła, na lichym drewnie sterując Sprawiedliwym *.
Mdr 12,9
Mogłeś wydać bezbożnych sprawiedliwym w bitwie lub naraz wygubić przez bestie okrutne czy też wyrokiem bezlitosnym.
Mdr 16,23
i że potem, by się sprawiedliwi mogli pożywić, zapomniał on nawet swojej własnej mocy.
Mdr 9,12
I będą przyjemne dzieła moje, będę rozsądzał lud Twój sprawiedliwie i stanę się godnym tronu mego ojca.
Mdr 10,20
Wzięli więc sprawiedliwi łupy z bezbożnych i opiewali, Panie, święte imię Twoje, i sławili zgodnie zwycięską Twą rękę.
Mdr 11,14
Którego bowiem niegdyś kazali wyrzucić, a potem z drwiną odprawili - tego podziwiali u końca wydarzeń*, paleni pragnieniem odmiennym niż sprawiedliwi .
Mdr 12,13
Ani bowiem nie ma oprócz Ciebie boga, co ma pieczę nad wszystkim, abyś miał dowodzić, że nie sądzisz niesprawiedliwie ,
Mdr 16,17
A co najdziwniejsze, ogień się wzmagał w wodzie, która wszystko gasi*, bo świat ujmuje się za sprawiedliwymi .
Mdr 18,20
Także na sprawiedliwych przyszła próba śmierci*, doszło na pustyni do zagłady wielu, ale gniew ten nie był długotrwały.
Mdr 2,16
Uznał nas za coś fałszywego i stroni od dróg naszych jak od nieczystości. Kres sprawiedliwych ogłasza za szczęśliwy i chełpi się Bogiem jako ojcem.