Mdr 8,3

Sławi ona swe szlachetne pochodzenie, gdyż obcuje z Bogiem i miłuje ją Władca wszechrzeczy,

Mdr 2,16

Uznał nas za coś fałszywego i stroni od dróg naszych jak od nieczystości. Kres sprawiedliwych ogłasza za szczęśliwy i chełpi się Bogiem jako ojcem.

Mdr 10,5

Gdy przyszło pomieszanie narodów za przewrotną zmowę, ona uznała Sprawiedliwego*, zachowała go nienagannym przed Bogiem i zachowała mocnym mimo jego litości dla dziecka.

Mdr 7,28

Bóg bowiem miłuje tylko tego, kto przebywa z Mądrością.

Mdr 6,19

a nieśmiertelność przybliża do Boga .

Mdr 1,13

Bo śmierci Bóg nie uczynił* i nie cieszy się ze zguby żyjących.

Mdr 2,23

Bo dla nieśmiertelności Bóg stworzył człowieka - uczynił go obrazem swej własnej wieczności*.

Mdr 3,5

Po nieznacznym skarceniu dostąpią dóbr wielkich, Bóg ich bowiem doświadczył i znalazł ich godnymi siebie.

Mdr 19,1

A nad bezbożnymi trwał aż do końca gniew bezlitosny, [ Bóg ] przewidział bowiem również przyszłe ich sprawy:

Mdr 2,13

Chełpi się, że zna Boga , zwie siebie dzieckiem Pańskim.

Mdr 14,9

Jednakowo Bogu są nienawistni i bezbożnik, i jego bezbożność,

Mdr 2,18

Bo jeśli sprawiedliwy jest synem Bożym, Bóg ujmie się za nim i wyrwie go z ręki przeciwników*.

Mdr 7,15

Oby mi Bóg dał słowo odpowiednie do myśli i myślenie godne tego, co mi dano! On jest bowiem i przewodnikiem Mądrości, i tym, który mędrcom nadaje kierunek.

Mdr 1,3

Bo przewrotne myśli oddzielają od Boga , a Moc, gdy ją wystawiają na próbę, karci niemądrych.

Mdr 3,1

A dusze sprawiedliwych są w ręku Boga i nie dosięgnie ich męka*.

Mdr 4,10

Ponieważ spodobał się Bogu , znalazł Jego miłość, i żyjąc wśród grzeszników, został przeniesiony.

Mdr 7,26

Jest odblaskiem wieczystej światłości, zwierciadłem bez skazy działania Boga , obrazem Jego dobroci*.

Mdr 8,4

bo jest wtajemniczona w wiedzę Boga i w Jego dziełach dokonuje wyboru*.

Mdr 12,26

Ale ci, których ośmieszające kary nie nawróciły, doświadczą sądu godnego Boga .

Mdr 13,6

Ci jednak na mniejszą zasługują naganę, bo wprawdzie błądzą, ale Boga szukają i pragną Go znaleźć.

Mdr 1,6

Mądrość bowiem jest duchem miłującym ludzi*, ale bluźniercy z powodu jego warg nie zostawi bez kary: ponieważ Bóg świadkiem jego nerek, prawdziwym stróżem jego serca, Tym, który słyszy mowę jego języka.

Mdr 8,21

Wiedząc jednak, że nie zdobędę jej inaczej, tylko jeśli Bóg udzieli - a i to już było sprawą Mądrości wiedzieć, czyja jest ta łaska - udałem się do Pana i błagałem Go i mówiłem z całego serca:

Mdr 12,27

Bo na co się sami w udręce oburzali, tym właśnie pokarani, co mieli za bogów , dostrzegli Tego, którego przedtem znać nie chcieli, i uznali za Boga prawdziwego. I dlatego* przyszła na nich ostateczna kara.

Mdr 4,1

Lepsza bezdzietność [połączona] z cnotą*, nieśmiertelna jest bowiem jej pamięć, bo ma uznanie u Boga i ludzi:

Mdr 6,4

Będąc bowiem sługami Jego królestwa, nie sądziliście uczciwie aniście prawa nie przestrzegali, aniście poszli za wolą Boga ,

Mdr 12,13

Ani bowiem nie ma oprócz Ciebie boga , co ma pieczę nad wszystkim, abyś miał dowodzić, że nie sądzisz niesprawiedliwie,

Mdr 3,14

I eunuch, co nie skalał swych rąk nieprawością ani nic złego nie myślał przeciw Bogu : za wierność otrzyma łaskę szczególną i dział pełen radości w Świątyni Pańskiej*.

Mdr 4,14

Dusza jego podobała się Bogu , dlatego pospiesznie wyszedł spośród nieprawości. A ludzie patrzyli i nie pojmowali, ani sobie tego nie wzięli do serca,

Mdr 12,24

Bo też zabłąkali się zbyt daleko na drogach błędu, biorąc za bogów najlichsze z najpodlejszych zwierząt, zwiedzeni na wzór nierozsądnych dzieci.

Mdr 13,1

Głupi [już] z natury* są wszyscy ludzie, którzy nie poznali Boga : z dóbr widzialnych nie zdołali poznać Tego, który jest, patrząc na dzieła nie poznali Twórcy,