bogiem
Mdr 1,3
Bo przewrotne myśli oddzielają od Boga , a Moc, gdy ją wystawiają na próbę, karci niemądrych.
Mdr 1,6
Mądrość bowiem jest duchem miłującym ludzi*, ale bluźniercy z powodu jego warg nie zostawi bez kary: ponieważ Bóg świadkiem jego nerek, prawdziwym stróżem jego serca, Tym, który słyszy mowę jego języka.
Mdr 1,13
Bo śmierci Bóg nie uczynił* i nie cieszy się ze zguby żyjących.
Mdr 2,13
Chełpi się, że zna Boga , zwie siebie dzieckiem Pańskim.
Mdr 2,16
Uznał nas za coś fałszywego i stroni od dróg naszych jak od nieczystości. Kres sprawiedliwych ogłasza za szczęśliwy i chełpi się Bogiem jako ojcem.
Mdr 2,18
Bo jeśli sprawiedliwy jest synem Bożym, Bóg ujmie się za nim i wyrwie go z ręki przeciwników*.
Mdr 2,23
Bo dla nieśmiertelności Bóg stworzył człowieka - uczynił go obrazem swej własnej wieczności*.
Mdr 3,1
A dusze sprawiedliwych są w ręku Boga i nie dosięgnie ich męka*.
Mdr 3,5
Po nieznacznym skarceniu dostąpią dóbr wielkich, Bóg ich bowiem doświadczył i znalazł ich godnymi siebie.
Mdr 3,14
I eunuch, co nie skalał swych rąk nieprawością ani nic złego nie myślał przeciw Bogu : za wierność otrzyma łaskę szczególną i dział pełen radości w Świątyni Pańskiej*.
Mdr 4,1
Lepsza bezdzietność [połączona] z cnotą*, nieśmiertelna jest bowiem jej pamięć, bo ma uznanie u Boga i ludzi:
Mdr 4,10
Ponieważ spodobał się Bogu , znalazł Jego miłość, i żyjąc wśród grzeszników, został przeniesiony.
Mdr 4,14
Dusza jego podobała się Bogu , dlatego pospiesznie wyszedł spośród nieprawości. A ludzie patrzyli i nie pojmowali, ani sobie tego nie wzięli do serca,
Mdr 6,4
Będąc bowiem sługami Jego królestwa, nie sądziliście uczciwie aniście prawa nie przestrzegali, aniście poszli za wolą Boga ,
Mdr 6,19
a nieśmiertelność przybliża do Boga .
Mdr 7,15
Oby mi Bóg dał słowo odpowiednie do myśli i myślenie godne tego, co mi dano! On jest bowiem i przewodnikiem Mądrości, i tym, który mędrcom nadaje kierunek.
Mdr 7,26
Jest odblaskiem wieczystej światłości, zwierciadłem bez skazy działania Boga , obrazem Jego dobroci*.
Mdr 7,28
Bóg bowiem miłuje tylko tego, kto przebywa z Mądrością.
Mdr 8,3
Sławi ona swe szlachetne pochodzenie, gdyż obcuje z Bogiem i miłuje ją Władca wszechrzeczy,
Mdr 8,4
bo jest wtajemniczona w wiedzę Boga i w Jego dziełach dokonuje wyboru*.
Mdr 8,21
Wiedząc jednak, że nie zdobędę jej inaczej, tylko jeśli Bóg udzieli - a i to już było sprawą Mądrości wiedzieć, czyja jest ta łaska - udałem się do Pana i błagałem Go i mówiłem z całego serca:
Mdr 10,5
Gdy przyszło pomieszanie narodów za przewrotną zmowę, ona uznała Sprawiedliwego*, zachowała go nienagannym przed Bogiem i zachowała mocnym mimo jego litości dla dziecka.
Mdr 12,13
Ani bowiem nie ma oprócz Ciebie boga , co ma pieczę nad wszystkim, abyś miał dowodzić, że nie sądzisz niesprawiedliwie,
Mdr 12,24
Bo też zabłąkali się zbyt daleko na drogach błędu, biorąc za bogów najlichsze z najpodlejszych zwierząt, zwiedzeni na wzór nierozsądnych dzieci.
Mdr 12,26
Ale ci, których ośmieszające kary nie nawróciły, doświadczą sądu godnego Boga .
Mdr 12,27
Bo na co się sami w udręce oburzali, tym właśnie pokarani, co mieli za bogów , dostrzegli Tego, którego przedtem znać nie chcieli, i uznali za Boga prawdziwego. I dlatego* przyszła na nich ostateczna kara.
Mdr 13,1
Głupi [już] z natury* są wszyscy ludzie, którzy nie poznali Boga : z dóbr widzialnych nie zdołali poznać Tego, który jest, patrząc na dzieła nie poznali Twórcy,
Mdr 13,6
Ci jednak na mniejszą zasługują naganę, bo wprawdzie błądzą, ale Boga szukają i pragną Go znaleźć.
Mdr 13,10
A nieszczęśni i w rzeczach martwych zadufani ci, co bogami zwą dzieła rąk ludzkich: złoto i srebro - dzieła sztuki, wyobrażenia zwierząt lub bezużyteczny kamień, dzieło starożytnej ręki.
Mdr 14,8
ale tamto, ręką obrobione* - przeklęte: i ono, i jego twórca! On, że je wykonał, ono zaś, że choć znikome, dostało miano boga .