Mk 3,30

Mówili bowiem: «Ma ducha nieczystego».

Mk 15,37

Lecz Jezus zawołał donośnym głosem i oddał ducha .

Mk 1,23

Był właśnie w synagodze człowiek opętany przez ducha nieczystego. Zaczął on wołać:

Mk 5,2

Ledwie wysiadł z łodzi, zaraz wybiegł Mu naprzeciw z grobów człowiek opętany przez ducha nieczystego.

Mk 7,26

a była to poganka, Syrofenicjanka rodem, i prosiła Go, żeby złego ducha wyrzucił z jej córki.

Mk 9,17

Odpowiedział Mu jeden z tłumu: «Nauczycielu, przyprowadziłem do Ciebie mojego syna, który ma ducha niemego.

Mk 1,10

W chwili gdy wychodził z wody, ujrzał rozwierające się niebo i Ducha jak gołębicę zstępującego na siebie.

Mk 7,25

Wnet bowiem usłyszała o Nim kobieta, której córeczka była opętana przez ducha nieczystego. Przyszła, upadła Mu do nóg,

Mk 15,39

Setnik zaś, który stał naprzeciw, widząc, że w ten sposób oddał ducha , rzekł: «Prawdziwie, ten człowiek był Synem Bożym»*.

Mk 1,12

Zaraz też Duch wyprowadził Go na pustynię.

Mk 3,15

i by mieli władzę wypędzać złe duchy .

Mk 5,8

Powiedział mu bowiem: «Wyjdź, duchu nieczysty, z tego człowieka».

Mk 3,22

Natomiast uczeni w Piśmie, którzy przyszli z Jerozolimy, mówili: «Ma Belzebuba i przez władcę złych duchów wyrzuca złe duchy ».

Mk 1,34

Uzdrowił wielu dotkniętych rozmaitymi chorobami i wiele złych duchów wyrzucił, lecz nie pozwalał złym duchom mówić*, ponieważ wiedziały, kim On jest.

Mk 9,25

A Jezus widząc, że tłum się zbiega, rozkazał surowo duchowi nieczystemu: « Duchu niemy i głuchy, rozkazuję ci, wyjdź z niego i nie wchodź więcej w niego!».

Mk 1,8

Ja chrzciłem was wodą, On zaś chrzcić was będzie Duchem Świętym».

Mk 1,26

Wtedy duch nieczysty zaczął go targać i z głośnym krzykiem wyszedł z niego.

Mk 1,39

I chodził po całej Galilei, nauczając w ich synagogach i wyrzucając złe duchy .

Mk 3,11

Nawet duchy nieczyste, na Jego widok, padały przed Nim i wołały: «Ty jesteś Syn Boży».

Mk 3,29

Kto by jednak zbluźnił przeciw Duchowi Świętemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia, lecz winien jest grzechu wiecznego».

Mk 6,13

Wyrzucali też wiele złych duchów oraz wielu chorych namaszczali olejem i uzdrawiali.

Mk 7,29

On jej rzekł: «Przez wzgląd na te słowa idź, zły duch opuścił twoją córkę».

Mk 7,30

Gdy wróciła do domu, zastała dziecko leżące na łóżku, a zły duch wyszedł.

Mk 14,34

I rzekł do nich: «Smutna jest moja dusza aż do śmierci; zostańcie tu i czuwajcie!»

Mk 14,38

Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie; duch wprawdzie ochoczy, ale ciało słabe».

Mk 2,8

Jezus poznał zaraz w swym duchu , że tak myślą, i rzekł do nich: «Czemu nurtują te myśli w waszych sercach?

Mk 6,7

Następnie przywołał do siebie Dwunastu i zaczął rozsyłać ich po dwóch*. Dał im też władzę nad duchami nieczystymi

Mk 6,52

Oni tym bardziej byli zdumieni w duszy , że nie zrozumieli sprawy z chlebami, gdyż umysł ich był otępiały.

Mk 16,17

Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą;

Mk 1,27

A wszyscy się zdumieli, tak że jeden drugiego pytał: «Co to jest? Nowa jakaś nauka z mocą. Nawet duchom nieczystym rozkazuje i są Mu posłuszne».