Na 3,4-8

Ironiczne żale Nahuma nad zagładą Niniwy
3 4 Skutkiem mnóstwa nierządów ladacznicy pełnej wdzięku, władczyni czarów, która uwodziła narody swymi nierządami, a plemiona swoimi czarami; 5 «Oto Ja przeciw tobie! - wyrocznia Pana Zastępów! - i podniosę twe szaty na oblicze twoje, i ukażę narodom twą nagość, a królestwom - twą sromotę*. 6 I rzucę na ciebie obrzydliwości, i zelżę ciebie, i wystawię cię na widowisko». 7 I każdy, kto cię ujrzy, oddali się od ciebie, i zawoła: «Spustoszona Niniwa!» Któż ulituje się nad nią? Gdzie mam szukać pocieszycieli dla ciebie? 8 Czyżeś lepsza niż No-Amon*, które osiadło między rzekami - wody dokoła niego - a wałem jego było morze i wody jego murem.


Przypisy

3,5 - Zob. Ez 16,37.
3,8 - Tzn. Teby, stolica Górnego Egiptu.

Zobacz rozdział