Pnp 1

TYTUŁ
1 1 Pieśń nad Pieśniami Salomona
PIEŚŃ PIERWSZA*
OBLUBIENICA:
2 Niech mnie ucałuje pocałunkami swych ust! Bo miłość twa przedniejsza od wina*. 3 Woń twych pachnideł słodka, olejek rozlany - imię twe, dlatego miłują cię dziewczęta. 4 Pociągnij mnie za sobą! Pobiegnijmy!* Wprowadź* mnie, królu, w twe komnaty! Cieszyć się będziemy i weselić tobą, i sławić twą miłość nad wino; [jakże] słusznie cię miłują! 5 Śniada jestem, lecz piękna, córki jerozolimskie, jak namioty Kedaru*, jak zasłony Szalma*. 6 Nie patrzcie na mnie, żem śniada, że mnie spaliło słońce. Synowie mej matki rozgniewali się na mnie, postawili mnie na straży winnic: a ja mej własnej winnicy* nie ustrzegłam. 7 O ty, którego miłuje dusza moja, wskaż mi, gdzie pasiesz swe stada, gdzie dajesz im spocząć w południe, abym się nie błąkała wśród stad twych towarzyszy.
CHÓR:
8 Jeśli nie wiesz*, o najpiękniejsza z niewiast, pójdź za śladami trzód i paś koźlęta twe przy szałasach pasterzy.
OBLUBIENIEC:
9 Do zaprzęgu* faraona przyrównam cię, przyjaciółko moja. 10 Śliczne są lica twe wśród wisiorków, szyja twa wśród korali. 11 Wisiorki zrobimy ci złote z kuleczkami ze srebra.
OBLUBIENICA:
12 Gdy król wśród biesiadników przebywa, nard mój rozsiewa woń swoją*. 13 Mój miły jest mi woreczkiem mirry wśród piersi mych położonym*. 14 Gronem henny* jest mi umiłowany mój w winnicach Engaddi.
OBLUBIENIEC:
15 O jak piękna jesteś, przyjaciółko moja, jak piękna, oczy twe jak gołębice!
OBLUBIENICA:
16 Zaiste piękny jesteś, miły mój, o jakże uroczy! Łoże nasze z zieleni.
OBLUBIENIEC:
17 Belkami domu naszego są cedry, a cyprysy ścianami*.


Przypisy

1,2 - PIEŚŃ PIERWSZA (Pnp 1,2-2,7) - interpretacja alegoryczna - Izrael: Modlitwa o wyprowadzenie z niewoli babilońskiej, o wprowadzenie do świątyni jerozolimskiej i o odnowienie przymierza (Pnp 1,4). Mimo win własnych i ucisku Chaldejczyków ("synowie mej matki") naród nie utracił swego wybraństwa (Pnp 1,5n). Modlitwa o wskazanie drogi powrotu (Pnp 1,7n). Wznowienie stosunku bliskości i miłości (Pnp 2,3-7). Kościół: Pragnienie zjednoczenia z Bogiem, dobrem najwyższym (Pnp 1,2n). Tylko Chrystus może pociągnąć i wprowadzić do życia (Pnp 1,4). Ludzkość nigdy nie utraciła całkowicie swej piękności (Pnp 1,5n). Chrystus ją jeszcze przyozdobi darami nadprzyrodzonym (Pnp 1,11). Transcendentna piękność Kościoła-Oblubienicy (Pnp 2,2).
1,2 - "Wino" - symbol miłości; por. Pnp 1,4; Pnp 2,4; Pnp 4,10; Pnp 5,1; Pnp 7,10; Pnp 8,2; Mt 26,29; J 2,1-11.
1,4 - "Pobiegnijmy" - LXX i Wlg dodają: "do wonności olejków twoich". "Wprowadź mię, królu" - hebr.; LXX, Wlg: "Wprowadził mię król". Popr. wg syr., Symmacha.
1,5 - "Kedar", "Szalma" (inni czytają: "Salomona") - plemiona Beduinów w północnej Arabii, na południowy wschód od Edomu. "Zasłony" namiotów, sporządzone z koziej sierści, były ciemnobrunatne lub czarne.
1,6 - "Własnej winnicy", czyli samej Oblubienicy (zob. Wstęp).
1,8 - Wlg: "Jeśli nie znasz siebie".
1,9 - Oblubienica ze względu na bogaty strój przyrównana jest do zaprzęgu faraona. Inni (może wierniej): "Do klaczy mej w zaprzęgu faraona". Punktem porównania jest jednak ozdobna uprząż.
1,12 - Spotkanie na wolnym powietrzu w wyobraźni Oblubienicy urasta do królewskiej biesiady. "Nard", zob. przypisy do Pnp 4,13; por. J 12,3.
1,13 - "Mirra" - wonna żywica w proszku o gorzkim smaku i miłej woni, otrzymywana z wielu gatunków drzew. Cammiphora. Kobiety nosiły ją w woreczku na piersi, aby wdychać jej zapach.
1,14 - "Henny" - El-henna, arabska nazwa kwiatu białego w kształcie grona, o bardzo silnym i miłym zapachu (Lawsonia alba).
1,17 - W wyobraźni oblubieńców trawa, na której spoczywają, jest ich łożem małżeńskim, a drzewa tworzą nad nimi jakby pałac.

Zobacz rozdział