czynić
Prz 2,14
radością ich czynić nieprawość, ze zła, przewrotności się cieszą,
Prz 10,29
Pan oparciem ludzi prawych, dla czyniących nieprawość jest zgubą.
Prz 11,17
Miłosierny dobrze czyni sobie, a okrutnik dręczy samego siebie.
Prz 13,5
Prawy się brzydzi słowem przewrotnym, źle i haniebnie czyni występny*.
Prz 13,16
Roztropny czyni wszystko z rozwagą, a dureń ujawnia głupotę.
Prz 6,32
Lecz kto cudzołoży, ten jest niemądry: na własną zgubę to czyni .
Prz 11,27
Kto dobrze czyni - pragnie łaski [Boga], kto dąży do zła - ono go dosięgnie.
Prz 14,14
Niewierne serce z postępków swych rade, jak z czynów swoich* człowiek uczciwy.
Prz 21,15
Cieszy się prawy z czynów uczciwych, są one postrachem dla ludzi nieprawych.
Prz 24,29
Nie mów: «Jak mi zrobił, tak ja mu też zrobię, każdemu oddam według jego czynów ».
Prz 31,12
nie czyni mu źle, ale dobrze przez wszystkie dni jego życia.
Prz 24,12
Czy powiesz: «Nie wiedziałem tego?» Kto bada serca, ma nie rozumieć? Wie Ten, który dusz dogląda, i według czynów odda każdemu.