Ps 18,2-7
KSIĘGA PIERWSZA
PSALM 18(17)*
Król dzięki czyni za zwycięstwo
2 Rzekł wtedy:
Miłuję Cię, Panie, Mocy moja,
3 Panie, ostojo moja i twierdzo, mój wybawicielu,
Boże mój, skało* moja, na którą się chronię,
tarczo moja, mocy* zbawienia mego i moja obrono!
4 Wzywam Pana, godnego chwały,
i jestem wolny od moich nieprzyjaciół.
5 Ogarnęły mnie fale śmierci
i zatrwożyły mnie odmęty niosące zagładę;
6 oplątały mnie pęta Szeolu,
zaskoczyły mnie sidła śmierci.
7 W moim utrapieniu wzywam Pana
i wołam do mojego Boga;
usłyszał On mój głos ze swojej świątyni*,
a krzyk mój dotarł do Jego uszu.
Przypisy
18,1 - Ps 18 Psalm dziękczynny po triumfie nad wrogami, przekazany również z niewielkimi zmianami w 2 Sm 22,2-51. Pochodzenia Dawidowego, ulegał później przeróbkom.18,3 - "Skało" - jako miejsce niezawodnego schronienia; "mocy" - dosł.: "rogu", co wyraża siłę.
18,7 - Świątynia była uważana w szczególny sposób za siedzibę Boga na ziemi.
Zobacz psalm
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150
