Pwt 32,19-25

OSTATNIE POLECENIA MOJŻESZA
Hymn Mojżesza*
Kara
32 19 Zobaczył to Pan i wzgardził, oburzony na własnych synów i córki. 20 i rzekł: "Odwrócę od nich oblicze, zobaczę ich koniec, gdyż są narodem niestałym, dziećmi, w których nie ma wierności. 21 Mnie do zazdrości pobudzili nie-bogiem, rozjątrzyli Mnie swymi czczymi bożkami; i Ja ich do zazdrości pobudzę nie-ludem, rozjątrzę ich głupim narodem*. 22 Zapłonął żar mego gniewu*, co sięga do głębin Szeolu, pożera ziemię z plonami, podwaliny gór zapala. 23 Zgromadzę na nich nieszczęścia, wypuszczę na nich swe strzały, 24 zmorzy ich głód, gorączka ich strawi i złośliwa zaraza. Wbiję w nich kły dzikich zwierząt z jadem tych, co pełzają w prochu. 25 Na dworze miecz będzie ich pozbawiał dzieci, a przerażenie po domach, tak młodzieńców jak panny, niemowlę ssące i starca.


Przypisy

32,1 - Pieśń ułożona jest wg schematu sądu Bożego nad narodem. Jest to podstawa nauki proroków. Filologia każe pochodzenie jej datować na wieki XI - VIII przed Chr.
32,21 - Za służbę bogom bezsilnym ukarze Bóg swój naród za pomocą narodu nie obdarzonego znajomością prawdziwego Boga.
32,22 - Inni dosł.: "Ogień buchnął mi z nozdrzy". Por. Ps 18[17],9.

Zobacz rozdział