28 10 Kiedy Jakub wyszedłszy z Beer-Szeby wędrował do Charanu, [...]
6 6 żałował, że stworzył ludzi na ziemi, i zasmucił się*.
6 3 Wtedy Bóg rzekł: «Nie może pozostawać duch mój w człowieku na zawsze, gdyż człowiek jest istotą cielesną: niechaj więc żyje tylko sto dwadzieścia lat*».