Rz 5,12

Dlatego też jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć, i w ten sposób śmierć przeszła na wszystkich ludzi, ponieważ wszyscy zgrzeszyli...*

Rz 7,8

Z przykazania tego czerpiąc podnietę, grzech wzbudził we mnie wszelakie pożądanie. Bo gdy nie ma Prawa, grzech jest w stanie śmierci.

Rz 6,12

Niechże więc grzech nie króluje w waszym śmiertelnym ciele, poddając was swoim pożądliwościom.

Rz 6,14

Albowiem grzech nie powinien nad wami panować, skoro nie jesteście poddani Prawu, lecz łasce.

Rz 7,9

Kiedyś i ja prowadziłem życie bez Prawa. Gdy jednak zjawiło się przykazanie - grzech ożył,

Rz 7,11

Albowiem grzech , czerpiąc podnietę z przykazania, uwiódł mnie i przez nie zadał mi śmierć.

Rz 7,17

A zatem już nie ja to czynię, ale mieszkający we mnie grzech .

Rz 7,13

A więc to, co dobre, stało się dla mnie przyczyną śmierci? Żadną miarą! Ale to właśnie grzech , by okazać się grzechem , przez to, co dobre, sprowadził na mnie śmierć, aby przez związek z przykazaniem grzech ujawnił nadmierną swą grzeszność.

Rz 5,13

Bo i przed Prawem grzech był na świecie, grzechu się jednak nie poczytuje, gdy nie ma Prawa.

Rz 6,23

Albowiem zapłatą* za grzech jest śmierć, a łaska przez Boga dana to życie wieczne w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.

Rz 7,20

Jeżeli zaś czynię to, czego nie chcę, już nie ja to czynię, ale grzech , który we mnie mieszka.

Rz 5,20

Natomiast Prawo weszło, niestety, po to, by przestępstwo jeszcze bardziej się wzmogło. Gdzie jednak wzmógł się grzech , tam jeszcze obficiej rozlała się łaska*,

Rz 5,21

aby jak grzech zaznaczył swoje królowanie śmiercią, tak łaska przejawiła swe królowanie przez sprawiedliwość wiodącą do życia wiecznego przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego.

Rz 4,8

Błogosławiony mąż, któremu Pan nie poczyta grzechu .

Rz 5,16

I nie tak samo ma się rzecz z tym darem jak i ze [skutkiem grzechu , spowodowanym przez] jednego grzeszącego. Gdy bowiem jeden tylko grzech przynosi wyrok potępiający, to łaska przynosi usprawiedliwienie ze wszystkich grzechów .

Rz 8,3

Co bowiem było niemożliwe dla Prawa, ponieważ ciało* czyniło je bezsilnym, [tego dokonał Bóg]. On to zesłał Syna swego w ciele podobnym do ciała grzesznego i dla [usunięcia] grzechu wydał w tym ciele wyrok potępiający grzech ,

Rz 6,2

Jeżeli umarliśmy dla grzechu , jakże możemy żyć w nim nadal?

Rz 6,7

Kto bowiem umarł, stał się wolny od grzechu *.

Rz 6,18

a uwolnieni od grzechu oddaliście się w niewolę sprawiedliwości.

Rz 6,20

Kiedy bowiem byliście niewolnikami grzechu , byliście wolni od służby sprawiedliwości.

Rz 7,25

Tak więc umysłem służę Prawu Bożemu, ciałem zaś - prawu grzechu .

Rz 4,7

* Błogosławieni ci, których nieprawości zostały odpuszczone i których grzechy zostały zakryte.

Rz 4,25

On to został wydany za nasze grzechy * i wskrzeszony z martwych dla naszego usprawiedliwienia.

Rz 6,1

Cóż więc powiemy? Czyż mamy trwać w grzechu , aby łaska bardziej się wzmogła? Żadną miarą!

Rz 6,10

Bo to, że umarł, umarł dla grzechu tylko raz, a że żyje, żyje dla Boga.

Rz 6,11

Tak i wy rozumiejcie, że umarliście dla grzechu , żyjecie zaś dla Boga w Chrystusie Jezusie.

Rz 7,14

Wiemy przecież, że Prawo jest duchowe. A ja jestem cielesny, zaprzedany w niewolę grzechu .

Rz 8,2

Albowiem prawo Ducha, który daje życie w Chrystusie Jezusie, wyzwoliło cię spod prawa grzechu i śmierci.

Rz 11,27

I to będzie moje z nimi przymierze, gdy zgładzę ich grzechy *.

Rz 7,7

Cóż więc powiemy? Czy Prawo jest grzechem ? Żadną miarą! Ale jedynie przez Prawo zdobyłem znajomość grzechu . Nie wiedziałbym bowiem, co to jest pożądanie, gdyby Prawo nie mówiło: Nie pożądaj!*