16 1 Nie pragnij wielkiej liczby dzieci, jeśliby miały być przewrotne, ani nie chwal się synami bezbożnymi!
2 I chociażby byli liczni, nie chełp się nimi, jeśli bojaźni Pańskiej nie mają.
3 Nie licz na ich życie ani nie zwracaj uwagi na wielką ich liczbę! Więcej bowiem może znaczyć jeden niż tysiąc i lepiej umrzeć bezdzietnym, niż mieć dzieci bezbożne.
4 Przez jednego mądrego miasto się zaludnia, a pokolenie żyjących bez Prawa zmarnieje.
5 Wiele takich rzeczy widziało moje oko, a jeszcze więcej słyszało me ucho.
6 W zgromadzeniu grzeszników zapalił się ogień* i przeciw narodowi buntowniczemu gniew się rozżarzył.
7 Nie przepuścił [Pan] dawnym olbrzymom, którzy się zbuntowali ufni w swą siłę*.
8 Nie darował współmieszkańcom Lota, których zatracił z powodu ich pychy*.
9 Nie miał miłosierdzia nad narodem zatracenia*, co został zgładzony* z powodu swych grzechów.
10 Podobnie postąpił z sześciuset tysiącami pieszych, którzy zebrali się w twardości swego serca*.
11 I chociażby był tylko jeden twardego karku, byłoby dziwne, gdyby został bez kary. Ma Pan miłosierdzie, ale i zapalczywość, hojny w zmiłowania, ale i gniew wylewa.
12 Jak wielkie miłosierdzie, tak wielka i Jego surowość, sądzi człowieka według jego uczynków.
13 Nie ucieknie grzesznik z rzeczą skradzioną ani cierpliwość bogobojnego nie dozna zawodu.
14 Każdej jałmużnie bowiem wyznaczy miejsce i każdy według uczynków swych znajdzie [odpłatę]*.
Wszechwiedzący i wszechmocny jest Pan*
17 Nie mów: «Ukryję się przed Panem i któż z wysoka o mnie pamiętać będzie? W wielkim tłumie nie będę rozpoznany i czymże jest moja dusza w bezmiarze stworzenia?»
18 Oto niebo i niebo niebios*, przepaść i ziemia trzęsą się od Jego wejrzenia,
19 góry też i fundamenty ziemi, gdy na nie popatrzy, drżą z przerażenia.
20 Ale serce nie zastanawia się nad tym i któż uważa na Jego drogi?
21 Huragan, którego człowiek nie zobaczy, i bardzo wiele dzieł Jego pozostaje w ukryciu.
22 «Któż obwieści dzieła sprawiedliwości albo kto się ich doczeka? Dalekie jest bowiem przymierze».
23 Tak sądzi ten, co mało posiada umiejętności, i głupio myśli mąż bezrozumny i oszukany.
Człowiek w dziele stworzenia
24 Słuchaj mię, synu, zdobądź wiedzę i do słów moich przyłóż swe serce!
25 Z umiarem objawię naukę i z troskliwością wyłożę wiedzę.
26 Na rozkaz Pana, na początku, stały się Jego dzieła* i gdy tylko je stworzył, dokładnie określił ich zadanie.
27 Uporządkował je na zawsze, od początku aż w daleką przyszłość. Nie odczuwają głodu ani zmęczenia i nigdy nie porzucą swego zadania,
28 żadne nie zderzy się z drugim i Jego słowom nigdy nie odmówią posłuchu.
29 Następnie zwrócił Pan wzrok swój na ziemię i napełnił ją dobrami swoimi.
30 Pokrył jej oblicze wszelkiego rodzaju istotami żywymi, które do niej powrócą.