7 17 Upokórz bardzo swą duszę, albowiem karą dla bezbożnych ogień i robak*.
40 29 Gdy człowiek musi patrzeć na stół drugiego, jego istnienia nie uważa się za życie, zbrudzi duszę swoją potrawami obcych: człowiek więc rozumny i dobrze wychowany tego się ustrzeże.
50 5 Jakże wspaniale wyglądał, gdy wracał do ludu, przy wyjściu z Domu Zasłony*. [...]