Syr 16,24-17,10
Człowiek w dziele stworzenia
17 1 Pan stworzył człowieka z ziemi i znów go jej zwróci*. 2 Odliczył ludziom dni i wyznaczył czas odpowiedni, oraz dał im władzę nad tym wszystkim, co jest na niej*. 3 Przyodział ich w moc podobną do swojej i uczynił ich na swój obraz*. 4 Uczynił ich groźnymi dla wszystkiego stworzenia, aby panowali nad zwierzętami i ptactwem*. 6 Dał im wolną wolę, język i oczy, uszy i serce zdolne do myślenia*. 7 Napełnił ich wiedzą i rozumem, o złu i dobru ich pouczył. 8 Położył oko* swoje w ich sercu, aby im pokazać wielkość swoich dzieł*. 10 Imię świętości wychwalać będą i wielkość Jego dzieł opowiadać.
Odsłuchaj
Przypisy
26 - Por. Rdz 1.1 - Por. Rdz 2,7; Rdz 3,19; Koh 3,20; Koh 12,7.
2 - Por. Rdz 1,28; Mdr 9,2n.
3 - Por. Rdz 1,27.
4 - Por. Rdz 9,2. Nieliczne rkp dodają: "5 Otrzymali używanie pięciu władz Pana, jako szósty darował im po części umysł, a jako siódmy - rozum tłumaczący użycie władz Jego".
6 - Starożytne przekł. tego wiersza bardzo różne.
8 - "Oko" - tzn. zdolność poznania prawd Bożych zakrytych dla zmysłów. Ta zdolność jest pewnym uczestnictwem w naturze Bożej; por. Mdr 13,1-6; Rz 1,19n; "dzieł" - wiele rkp dodaje: "9 I dał im przez wieki chełpić się swymi dziwami".
