7 ⁶ Wtedy Raguel zerwał się, ucałował go i zaczął płakać. Potem odezwał się i przemówił do niego: «Bądź błogosławiony, chłopcze, synu tak szlachetnego i dobrego ojca! O jakże wielkie nieszczęście, że oślepł, on mąż tak sprawiedliwy i czyniący miłosierdzie». I rzucił się na szyję Tobiasza, [syna] brata swego, i zaczął płakać. [...]

1 ⁹ A gdy stałem się mężem, wziąłem za żonę Annę*, pochodzącą z naszego rodu. Ona urodziła mi syna, któremu nadałem imię Tobiasz.

13 ¹¹ Wysławiaj Pana godnie i chwal Króla wieków, aby znów odbudował twój namiot z radością.