Za 12,4-10

MESJASZ - CZASY OSTATECZNE
Ocalenie Jerozolimy i nawrócenie ludu
12 4 W owym dniu - wyrocznia Pana - porażę każdego konia trwogą, a jeźdźca obłędem*. Lecz na naród judzki spojrzę łaskawie, wszystkie zaś <konie> pogan porażę ślepotą. 5 Wówczas przywódcy judzcy pomyślą sobie: Potężną pomoc otrzymują mieszkańcy Jeruzalem od swego Boga, Pana Zastępów. 6 * W owym dniu sprawię, że przywódcy judzcy będą jak kocioł na ogniu i jak żagiew płonąca wśród snopów; i wyniszczą wszystkie sąsiednie ludy na prawo i lewo. Jednak Jeruzalem pozostanie nadal na swoim miejscu. 7 Najpierw wesprze Pan rody judzkie, aby sława domu Dawida i sława mieszkańców Jeruzalem nie przewyższała Judy. 8 W owym dniu Pan będzie obroną mieszkańców Jeruzalem, a każdy z nich, kto jest słaby, będzie jak Dawid, a dom Dawida jak bóstwo, jak anioł Pański na ich czele*. 9 W owym dniu sprawię, że wszystkie ludy, które targnęły się na Jeruzalem, będą zniszczone. 10 Na dom Dawida i na mieszkańców Jeruzalem wyleję Ducha pobożności*. Będą patrzeć na tego*, którego przebili, i boleć będą nad nim, jak się boleje nad jedynakiem, i płakać będą nad nim, jak się płacze nad pierworodnym.


Przypisy

12,4 - Por. 2 Krl 6,18n.
12,6 - Obraz pierwotny por. Ab 18; hebr. dodaje zbędne: "Jeruzalem".
12,8 - Por. 2 Sm 14,17.20.
12,10 - "Ducha pobożności" (dosł.: "łaski i przebłagania") - tzn. będą się Bogu podobać i prosić Go. Prawdziwa więc skrucha jest dziełem łaski Bożej; "na tego" - popr. wg gr.; hebr.: "na Mnie". Sens mesjański: por. J 19,37; Ap 1,7.

Zobacz rozdział