Jdt 16,20

Lud radował się przed świątynią w Jerozolimie przez trzy miesiące, a Judyta była razem z nimi.

Jdt 4,2

I ogarnął ich wielki lęk przed nim, i przerazili się ze względu na Jerozolimę i świątynię Pana, ich Boga,

Jdt 4,8

I uczynili Izraelici stosownie do rozkazu najwyższego kapłana Joakima i Rady Starszych* całego ludu izraelskiego, którzy zasiadali w Jerozolimie .

Jdt 10,8

«Niech Bóg ojców naszych obdarzy cię swoją łaskawością, niech spełni twoje zamiary ku chwale synów Izraela i dla wywyższenia Jerozolimy !»

Jdt 11,14

Potem wysłali posłów do Jerozolimy , ponieważ i tam mieszkający czynili to samo, aby im przyniesiono zwolnienie od Rady Starszych.

Jdt 4,6

A najwyższy kapłan Joakim, który w owych dniach był w Jerozolimie , napisał list do mieszkańców Betulii* i Baitomestaim*, które leży naprzeciw Ezdrelonu przed równiną blisko Dotain,

Jdt 4,11

I wszyscy mężczyźni izraelscy, kobiety i dzieci, mieszkający w Jerozolimie , upadli na twarz przed świątynią, posypali głowy swoje popiołem i odziani w wory wyciągali ręce* przed Panem.

Jdt 4,13

A Pan wysłuchał ich wołania i wejrzał na ich udrękę. Lud pościł przez wiele dni w całej Judei i w Jerozolimie przed świątynią Pana Wszechmogącego*.

Jdt 15,8

A arcykapłan Joakim i Rada Starszych Izraela, która mieszka w Jerozolimie , przybyli obejrzeć dobrodziejstwa, które Pan wyświadczył Izraelowi, oraz zobaczyć Judytę i złożyć jej życzenia pokoju.

Jdt 16,18

A kiedy potem przybyli do Jerozolimy i oddali pokłon Bogu, a lud się oczyścił, złożyli swoje całopalenia, ofiary dobrowolne i dary.

Jdt 1,9

Także do wszystkich w Samarii i do jej miast i do zamieszkujących z drugiej strony Jordanu aż do Jerozolimy , Batanei, Chelus i Kadesz, i po Rzekę Egipską, i Tafnes, i Ramses, i po całą ziemię Goszen,

Jdt 5,19

Ale teraz nawrócili się znowu do Boga swego, przyszli z wygnania, gdzie byli rozproszeni, i zajęli Jerozolimę , w której znajduje się ich świątynia, i zajęli górską okolicę, ponieważ była bezludna.

Jdt 9,1

Judyta zaś upadła na twarz, posypała głowę popiołem i odsłoniła wór*, który przedtem przywdziała. Wtedy tego wieczoru składano w świątyni w Jerozolimie Bogu ofiarę kadzielną*. A Judyta donośnym głosem zaczęła wołać do Pana tymi słowami:

Jdt 11,13

Nawet uchwalili spożywać w całości pierwociny zbóż i dziesięciny z wina i oliwy, które poświęcone przechowywali dla kapłanów pełniących służbę przed obliczem Boga naszego w Jerozolimie *, a tych rzeczy nikomu z ludu nie wolno było nawet dotykać rękami.

Jdt 11,19

Ja zaś poprowadzę cię przez środek Judei, aż dojdziemy do Jerozolimy . Tam umieszczę twój rydwan* w środku miasta. Ty zaś poprowadzisz ich jak owce, które nie mają pasterza, i nie zawarczy nawet pies paszczą swoją przed tobą. To wszystko powiedziano mi zgodnie z moim przewidywaniem i powierzono mi, i posłano, aby donieść tobie».

Jdt 15,5

Skoro tylko Izraelici to usłyszeli, wszyscy jednomyślnie uderzyli na nich i ścigali ich aż po Chobę*. Przybyli także mieszkańcy Jerozolimy i wszyscy z krainy górskiej*, ponieważ ich też powiadomiono o tym, co się stało w obozie ich wrogów. Także Gileadczycy i Galilejczycy uderzyli na nich z wielką siłą z boku i ścigali ich, aż przybyli do Damaszku i w jego okolice.