Mt 5,4

Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni .

1 Tes 3,7

zostaliśmy dzięki wam, bracia, pocieszeni : przez wiarę waszą we wszelkiej potrzebie i naszym ucisku.

Iz 40,1

« Pocieszcie , pocieszcie mój lud!» - mówi wasz Bóg.

Lm 2,13

Jak cię pocieszyć ? Z czym porównać? Córo Jeruzalem! Z czym cię porównać, by cię pocieszyć ? Dziewico, Córo Syjonu, gdyż zagłada twoja wielka jak morze. Któż cię uleczy?

1 Krn 7,22

Efraim, ich ojciec, przez długi czas obchodził żałobę i przychodzili bracia jego, aby go pocieszyć .

J 11,19

i wielu Żydów przybyło przedtem do Marty i Marii, aby je pocieszyć po bracie.

Jr 16,7

Nikt nie będzie łamał chleba dla okrytego żałobą, by go pocieszyć po zmarłym, ani też nie dadzą mu do picia kielicha pocieszenia po jego ojcu i matce.

Hi 29,25

Drogę wyznaczam, przewodzę, przebywam jak król wśród żołnierzy, jak ktoś, kto smutnych pociesza ".

Syr 17,24

Tym zaś, którzy się nawracają, daje drogę powrotu i pociesza tych, którym brakło wytrwałości.

Iz 66,13

Jak kogo pociesza własna matka, tak Ja was pocieszać będę; w Jerozolimie doznacie pociechy».

1 Krn 19,2

Wtedy Dawid pomyślał sobie: «Okażę życzliwość dla Chanuna, syna Nachasza, tak jak jego ojciec okazał życzliwość dla mnie». Wyprawił więc Dawid posłów, aby go pocieszyć po stracie ojca. Gdy słudzy Dawida przybyli do Chanuna w kraju Ammonitów, aby go pocieszyć ,

Hi 21,2

«Słuchajcie, słuchajcie mej mowy, może mnie tym pocieszycie *.

Ps 119,82

Ustają moje oczy [spoglądając] ku Twemu słowu: kiedyż mnie pocieszysz ?*

Syr 48,24

Wielkim duchem ujrzał rzeczy ostateczne i pocieszył strapionych na Syjonie.

Jr 31,15

To mówi Pan: «Słuchaj! W Rama daje się słyszeć lament i gorzki płacz. Rachel* opłakuje swoich synów, nie daje się pocieszyć , bo już ich nie ma».

2 Sm 13,39

Z czasem przestał król Dawid nastawać na Absaloma. Pocieszył się już bowiem po śmierci Amnona.

Syr 43,22

Nagle lekarstwem na to staje się mgła, a po upale rosa spadająca - pocieszeniem .

Iz 52,9

Zabrzmijcie radosnym śpiewaniem, wszystkie ruiny Jeruzalem! Bo Pan pocieszył swój lud, odkupił Jeruzalem.

Dz 4,36

Tak Józef, nazwany przez Apostołów Barnabas, to znaczy "Syn Pocieszenia ", lewita rodem z Cypru,

Dz 16,40

Oni zaś, wyszedłszy z więzienia, wstąpili do Lidii, zobaczyli się z braćmi, pocieszyli ich i odeszli.

Ps 23,4

Chociażbym chodził ciemną doliną, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną. Twój kij i Twoja laska* są tym, co mnie pociesza .

Lm 1,2

Płacze, płacze wśród nocy, na policzkach jej łzy, a nikt jej nie pociesza spośród wszystkich przyjaciół; zdradzili ją wszyscy najbliżsi i stali się wrogami*.

Lm 1,17

Wyciągnął Syjon swe ręce - nikt go nie pociesza ; Pan nasłał na Jakuba sąsiadów ciemięzców. Stała się Jerozolima ohydną w ich rękach.

Lm 1,21

Słyszano, że wzdycham, lecz nikt nie pociesza ; wszyscy wrogowie na wieść o nieszczęściu cieszą się, żeś Ty to uczynił*. Sprowadź dzień zapowiedziany, by los mój ich spotkał.

2 Kor 1,4

Ten, który nas pociesza w każdym naszym utrapieniu, byśmy sami mogli pocieszać tych, co są w jakiejkolwiek udręce, pociechą, której doznajemy od Boga.

Syr 38,17

Płacz gorzko i z przejęciem uderzaj się w piersi, zarządź żałobę odpowiednio do jego godności, dzień jeden lub dwa, dla uniknięcia potwarzy, potem już daj się pocieszyć w smutku!

Syr 49,10

A kości dwunastu proroków niech wypuszczą pędy* ze swego grobu, pocieszyli bowiem Jakuba i wybawili go niezawodną nadzieją.

Iz 49,13

Zabrzmijcie weselem, niebiosa! Raduj się, ziemio! Góry, wybuchnijcie radosnym okrzykiem! Albowiem Pan pocieszył swój lud, zlitował się nad jego biednymi.

Iz 54,11

O nieszczęśliwa, wichrami smagana, niepocieszona ! Oto Ja osadzę twoje kamienie na malachicie i fundamenty twoje na szafirach.

Ps 86,17

Uczyń dla mnie znak - zapowiedź pomyślności, ażeby ci, którzy mnie nienawidzą, ujrzeli ze wstydem, żeś Ty, Panie, mi pomógł i pocieszył mnie.