2 Sm 13,39

Z czasem przestał król Dawid nastawać na Absaloma. Pocieszył się już bowiem po śmierci Amnona.

1 Krn 7,22

Efraim, ich ojciec, przez długi czas obchodził żałobę i przychodzili bracia jego, aby go pocieszyć .

1 Krn 19,2

Wtedy Dawid pomyślał sobie: «Okażę życzliwość dla Chanuna, syna Nachasza, tak jak jego ojciec okazał życzliwość dla mnie». Wyprawił więc Dawid posłów, aby go pocieszyć po stracie ojca. Gdy słudzy Dawida przybyli do Chanuna w kraju Ammonitów, aby go pocieszyć ,

Hi 21,2

«Słuchajcie, słuchajcie mej mowy, może mnie tym pocieszycie *.

Hi 29,25

Drogę wyznaczam, przewodzę, przebywam jak król wśród żołnierzy, jak ktoś, kto smutnych pociesza ".

Ps 23,4

Chociażbym chodził ciemną doliną, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną. Twój kij i Twoja laska* są tym, co mnie pociesza .

Ps 86,17

Uczyń dla mnie znak - zapowiedź pomyślności, ażeby ci, którzy mnie nienawidzą, ujrzeli ze wstydem, żeś Ty, Panie, mi pomógł i pocieszył mnie.

Ps 119,82

Ustają moje oczy [spoglądając] ku Twemu słowu: kiedyż mnie pocieszysz ?*

Koh 4,1

A dalej widziałem wszystkie uciski, jakie pod słońcem się zdarzają. I oto: łzy uciśnionych, a nie ma, kto by ich pocieszył : ręka ciemięzców twarda, a nie ma pocieszyciela.

Syr 17,24

Tym zaś, którzy się nawracają, daje drogę powrotu i pociesza tych, którym brakło wytrwałości.

Syr 38,17

Płacz gorzko i z przejęciem uderzaj się w piersi, zarządź żałobę odpowiednio do jego godności, dzień jeden lub dwa, dla uniknięcia potwarzy, potem już daj się pocieszyć w smutku!

Syr 43,22

Nagle lekarstwem na to staje się mgła, a po upale rosa spadająca - pocieszeniem .

Syr 48,24

Wielkim duchem ujrzał rzeczy ostateczne i pocieszył strapionych na Syjonie.

Syr 49,10

A kości dwunastu proroków niech wypuszczą pędy* ze swego grobu, pocieszyli bowiem Jakuba i wybawili go niezawodną nadzieją.

Iz 12,1

Ty* powiesz w owym dniu: Wychwalam Cię, Panie, bo rozgniewałeś się na mnie, lecz Twój gniew się uśmierzył i pocieszyłeś mię!

Iz 40,1

« Pocieszcie , pocieszcie mój lud!» - mówi wasz Bóg.

Iz 49,13

Zabrzmijcie weselem, niebiosa! Raduj się, ziemio! Góry, wybuchnijcie radosnym okrzykiem! Albowiem Pan pocieszył swój lud, zlitował się nad jego biednymi.

Iz 52,9

Zabrzmijcie radosnym śpiewaniem, wszystkie ruiny Jeruzalem! Bo Pan pocieszył swój lud, odkupił Jeruzalem.

Iz 54,11

O nieszczęśliwa, wichrami smagana, niepocieszona ! Oto Ja osadzę twoje kamienie na malachicie i fundamenty twoje na szafirach.

Iz 57,18

a drogi jego widziałem. Ale Ja go uleczę i pocieszę *, i obdarzę pociechami jego samego i pogrążonych z nim w smutku,

Iz 66,13

Jak kogo pociesza własna matka, tak Ja was pocieszać będę; w Jerozolimie doznacie pociechy».

Jr 16,7

Nikt nie będzie łamał chleba dla okrytego żałobą, by go pocieszyć po zmarłym, ani też nie dadzą mu do picia kielicha pocieszenia po jego ojcu i matce.

Jr 31,13

Wtedy ogarnie dziewicę radość wśród tańca, i młodzieńcy cieszyć się będą ze starcami. Zamienię bowiem ich smutek w radość, pocieszę ich i rozweselę po ich troskach.

Jr 31,15

To mówi Pan: «Słuchaj! W Rama daje się słyszeć lament i gorzki płacz. Rachel* opłakuje swoich synów, nie daje się pocieszyć , bo już ich nie ma».

Lm 1,2

Płacze, płacze wśród nocy, na policzkach jej łzy, a nikt jej nie pociesza spośród wszystkich przyjaciół; zdradzili ją wszyscy najbliżsi i stali się wrogami*.

Lm 1,17

Wyciągnął Syjon swe ręce - nikt go nie pociesza ; Pan nasłał na Jakuba sąsiadów ciemięzców. Stała się Jerozolima ohydną w ich rękach.

Lm 1,21

Słyszano, że wzdycham, lecz nikt nie pociesza ; wszyscy wrogowie na wieść o nieszczęściu cieszą się, żeś Ty to uczynił*. Sprowadź dzień zapowiedziany, by los mój ich spotkał.

Lm 2,13

Jak cię pocieszyć ? Z czym porównać? Córo Jeruzalem! Z czym cię porównać, by cię pocieszyć ? Dziewico, Córo Syjonu, gdyż zagłada twoja wielka jak morze. Któż cię uleczy?

Ez 14,22

to jeszcze pozostanie tam Reszta, która ocali synów i córki. Oto oni przyjdą do was i będziecie widzieli postępowanie ich i uczynki, tak iż pocieszycie się po klęskach, które sprowadziłem na Jerozolimę, po wszystkim tym, co na nią sprowadziłem.

Mt 5,4

Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni .