2 Mch 1,10

«Mieszkańcy Jerozolimy i mieszkańcy Judei, starszyzna i Juda* Arystobulowi*, nauczycielowi króla Ptolemeusza, pochodzącemu z rodu namaszczonych kapłanów, i Żydom mieszkającym w Egipcie - życzą radości i zdrowia.

2 Mch 1,11

Wybawieni przez Boga z wielkich niebezpieczeństw, gorąco Mu dziękujemy, jako sprzymierzeni przeciwko królowi *.

2 Mch 1,20

Po upływie wielu lat, gdy spodobało się Bogu, Nehemiasz, który był przysłany przez króla perskiego*, posłał po ogień potomków tych kapłanów, którzy go ukryli. Jak oni opowiedzieli nam, nie znaleźli ognia, ale tylko gęstą wodę. Rozkazał więc, aby nabrali jej i przynieśli.

2 Mch 1,24

Modlitwa zaś brzmiała w ten sposób: "Panie, Panie Boże, Stwórco wszystkiego, straszliwy i mocny, sprawiedliwy i miłosierny, jedyny Królu i Dobroczyńco,

2 Mch 1,33

Kiedy ten wypadek stał się głośny i królowi Persów doniesiono, że na miejscu, gdzie ukryli ogień owi uprowadzeni w niewolę kapłani, ukazała się woda, którą Nehemiasz i jego ludzie poświęcili to, co było przeznaczone na ofiarę,

2 Mch 1,34

król zbadał sprawę, a miejsce ogrodził i uczynił świętym.

2 Mch 1,35

Król pobierał [stąd] wielkie dochody i rozdzielał je tym, dla których był łaskaw*.

2 Mch 2,13

W pismach i pamiętnikach* Nehemiasza jest opowiedziane nie tylko to, ale również o tym, jak zakładając bibliotekę zebrał on księgi o królach i księgi proroków, księgi Dawida i listy* królów o ofiarach.

2 Mch 3,2

bywało, że nawet sami królowie okazywali szacunek temu miejscu, a świątynię czcili najwspanialszymi darami.

2 Mch 3,3

Nawet sam Seleukos, król Azji*, z własnych dochodów pokrywał wszystkie wydatki, których wymagało składanie ofiar.

2 Mch 3,7

Apoloniusz zaś udał się do króla i wtajemniczył go w swoje wiadomości o skarbach. On zaś wybrał wielkorządcę Heliodora* i posłał go dając mu rozkazy, jak ma postępować, aby wspomniane skarby zagarnąć.

2 Mch 3,8

Heliodor zaś natychmiast udał się w podróż, na pozór aby odwiedzić miasta Celesyrii i Fenicji, w rzeczywistości zaś, aby wykonać zamiary króla .

2 Mch 3,32

W obawie więc, aby król nie podejrzewał przypadkiem Żydów, że jakąś krzywdę uczynili Heliodorowi, arcykapłan złożył ofiarę za zdrowie tego męża.

2 Mch 3,35

Heliodor złożył ofiarę Panu i wielkie śluby złożył Temu, który darował mu życie. Potem pożegnał Oniasza i razem ze swoim wojskiem powrócił do króla .

2 Mch 3,37

Kiedy zaś król pytał Heliodora, kto byłby odpowiedni, aby jeszcze raz go posłać do Jerozolimy, powiedział:

2 Mch 4,5

udał się do króla nie po to, aby być oskarżycielem rodaków, ale mając na uwadze dobro ogólne, a zwłaszcza całego narodu.

2 Mch 4,8

W czasie spotkania obiecywał on królowi trzysta sześćdziesiąt talentów w srebrze, a ponadto z innych jakichś dochodów osiemdziesiąt talentów.

2 Mch 4,10

Król zgodził się, a kiedy on objął władzę, zaraz zaczął narzucać swym rodakom grecki sposób życia.

2 Mch 4,18

Gdy w Tyrze wobec króla obchodzono co pięć lat urządzane igrzyska*,

2 Mch 4,21

Gdy Apoloniusz, syn Menesteusa, został posłany do Egiptu na uroczystość wstąpienia na tron króla Filometora*, Antioch dowiedział się, że ten [ król ] stał się wrogiem jego panowania, zatroszczył się więc o własne bezpieczeństwo. Dlatego też znalazłszy się w Jafie, udał się do Jerozolimy,

2 Mch 4,23

Po upływie trzech lat Jazon posłał do Menelaosa, brata wyżej wspomnianego Szymona, aby odwiózł pieniądze dla króla i doprowadził do końca podjęte już pilne sprawy.

2 Mch 4,24

On zaś stawiony przed króla olśnił go pozorami wpływów, zdobył więc dla siebie godność arcykapłańską, ofiarowując o trzysta talentów więcej od Jazona.

2 Mch 4,27

Menelaos zaś objął władzę, nic jednak nie wypłacił z tych sum, które obiecał królowi ,

2 Mch 4,28

choć domagał się ich Sostratos, dowódca zamku*. Do niego bowiem należało pobieranie podatków. Z tego powodu obydwaj zostali wezwani przed króla .

2 Mch 4,31

Król więc natychmiast wyruszył, aby te sprawy załagodzić, pozostawiając w swoich zastępstwie Andronika, jednego z dostojników.

2 Mch 4,36

Kiedy król powrócił z miast Cylicji, udali się do niego Żydzi z miasta oraz niektórzy Grecy oburzeni na to, że Oniasz został zamordowany wbrew prawu.

2 Mch 4,44

Trzech mężów z rady starszych wniosło oskarżenie przeciw niemu, gdy król przybył do Tyru.

2 Mch 4,45

Menelaos widząc, że jest zgubiony, obiecał Ptolemeuszowi, synowi Dorymenesa, wielką sumę, aby ułagodzić króla .

2 Mch 4,46

Ptolemeusz zaś wziął ze sobą króla do perystylu*, jak gdyby po to, aby się ochłodzić, i wpłynął na zmianę poglądów króla .

2 Mch 5,11

Kiedy wieść o tym, co się stało dotarła do króla , nabrał on przekonania, że Judea od niego odpada. Opuścił więc Egipt, a w duszy podobny do dzikiego zwierza zbrojną ręką wziął miasto.