Iz 1,7

Kraj wasz spustoszony , wasze miasta ogniem spalone, cudzoziemcy tratują wam niwy na waszych oczach: spustoszenie jak po zagładzie Sodomy*.

Iz 3,14

Pan wchodzi na rozprawę ze starszymi swego ludu i z jego książętami: «To wyście spustoszyli winnicę, coście biednemu zrabowali, jest w waszych domach.

Iz 3,26

Jękną jej bramy i okryją się żałobą; a spustoszona na ziemi usiądzie.

Iz 13,5

Przychodzą z dalekiej ziemi, od granic nieboskłonu, Pan i narzędzia Jego gniewu, aby spustoszyć całą ziemię.

Iz 15,1

* Wyrok na Moab; o tak, w nocy spustoszone , Ar-Moab zginęło! O tak, w nocy spustoszone , Kir-Moab zginęło!

Iz 23,14

Zawyjcie, okręty Tarszisz, bo wasz gród [morski] - spustoszony .

Iz 24,3

Okropnie spustoszona będzie ziemia i bezgranicznie rozdrapana, bo Pan wydał taki wyrok.

Iz 36,10

A teraz, czyż to wbrew woli Pana najechałem na ten kraj, by go spustoszyć ? Pan rzekł do mnie: "Wyrusz w górę przeciw temu krajowi i spustosz go!"».

Iz 49,8

Tak mówi Pan: «Gdy nadejdzie czas mej łaski, wysłucham cię, w dniu zbawienia przyjdę ci z pomocą*. <A ukształtowałem cię i ustanowiłem przymierzem dla ludu>*, aby odnowić kraj, aby rozdzielić spustoszone dziedzictwa,

Iz 51,19

Dwie rzeczy cię spotkały: - któż się użali nad tobą? - spustoszenie i zagłada, głód i miecz - - któż cię pocieszy?

Iz 59,7

Nogi ich biegną do zbrodni, spieszą się do rozlania krwi niewinnej. Zamysły ich - zamysły zbrodnicze, spustoszenie i zagłada są na ich drogach.

Iz 60,18

Już się nie usłyszy o krzywdzie w twym kraju, o spustoszeniu i zagładzie w twoich granicach. Murom twoim nadasz miano "Ocalenie", a bramom twoim "Chwała".

Iz 62,4

Nie będą więcej mówić o tobie "Porzucona"*, o krainie twej już nie powiedzą " Spustoszona ". Raczej cię nazwą "Moje <w niej> upodobanie"*, a krainę twoją "Poślubiona"*. Albowiem spodobałaś się Panu i twoja kraina otrzyma męża.