Jon 1,4

Ale Pan zesłał na morze gwałtowny wiatr, i powstała wielka burza na morzu , tak że okrętowi groziło rozbicie.

Jon 1,5

Przerazili się więc żeglarze i każdy wołał do swego bóstwa; rzucili w morze ładunek, który był na okręcie, by uczynić go lżejszym. Jonasz zaś zszedł w głąb wnętrza okrętu, położył się i twardo zasnął.

Jon 1,9

A on im odpowiedział: «Jestem Hebrajczykiem i czczę Pana, Boga nieba, który stworzył morze i ląd».

Jon 1,11

I zapytali go: «Co powinniśmy ci uczynić, aby morze przestało się burzyć dokoła nas?» Fale bowiem w dalszym ciągu się podnosiły.

Jon 1,12

Odpowiedział im: «Weźcie mnie i rzućcie w morze , a przestaną się burzyć wody przeciw wam, ponieważ wiem, że z mojego powodu tak wielka burza powstała przeciw wam».

Jon 1,13

Ludzie ci starali się, wiosłując, zawrócić ku lądowi, ale nie mogli, bo morze coraz silniej burzyło się przeciw nim.

Jon 1,15

I wzięli Jonasza, i wrzucili go w morze , a ono przestało się srożyć.

Jon 2,4

Rzuciłeś mnie na głębię, we wnętrze morza , i nurt mnie ogarnął. Wszystkie Twe morskie bałwany i fale Twoje przeszły nade mną.