Prolog Syr 5

ale też żeby i uczniowie dla obcych stali się pożyteczni przez mowy i pisma. Dziadek mój, Jezus, kiedy oddał się pełniejszemu poznaniu Prawa, Proroków oraz innych ksiąg ojczystych

Syr 4,14

Którzy jej służą, oddają cześć Świętemu, a miłujących ją Pan będzie miłował.

Syr 6,2

* Nie oddawaj siebie na wolę swych żądz, abyś jak bawół nie był [nimi] miotany.

Syr 7,20

Nie krzywdź sługi rzetelnie pracującego ani najemnika oddającego się zajęciu z całej duszy!

Syr 7,31

Bój się Pana i oddawaj cześć kapłanowi*, oddaj cześć mu należną, jak ci nakazano: pierwociny z ofiary przebłagalnej, dar łopatek z ofiary oczyszczenia i pierwociny rzeczy świętych*.

Syr 9,6

Nie oddawaj się nierządnicom, abyś nie stracił swego dziedzictwa*.

Syr 11,20

Trwaj w przymierzu* twoim i bądź mu oddany , a wypełniając je zestarzej się!

Syr 11,26

A dla Pana łatwą jest rzeczą w dzień śmierci oddać człowiekowi według jego postępowania.

Syr 11,34

Przyjmij obcego do domu, a wtrąci cię w zamieszanie i oddali cię od twoich najbliższych.

Syr 12,9

Wobec pomyślności człowieka nawet wrogowie są mu przyjaciółmi*, a w niepowodzeniu oddala się nawet przyjaciel.

Syr 17,27

Któż w Szeolu wielbić będzie Najwyższego, zamiast żyjących, którzy mogą oddawać Mu chwałę?

Syr 22,22

jeślibyś otworzył usta na niego, nie martw się, jest bowiem możność pojednania; wyjąwszy obelgę, wzgardę, wyjawienie tajemnicy i cios zdradliwy - to wszystko oddali każdego przyjaciela.

Syr 29,2

Pożycz bliźniemu, gdy jest w potrzebie, a także oddaj mu w swoim czasie*;

Syr 29,5

Do czasu, zanim otrzyma, całuje jego ręce i o bogactwach bliźniego mówi cichym głosem; ale się ociąga, gdy przyjdzie pora zwrotu, i oddaje w zamian słowa niezadowolenia i na złe czasy się skarży.

Syr 31,1

Bezsenność z powodu bogactwa wyczerpuje ciało, a troska o nie oddala sen.

Syr 31,2

Troska nocnego czuwania oddala drzemkę, bardziej niż ciężka choroba wybija ze snu.

Syr 33,20

Ani synowi, ani żonie, ani bratu, ani przyjacielowi nie dawaj władzy nad sobą za życia, nie oddawaj też twoich dostatków komu innemu, abyś pożałowawszy tego, nie musiał o nie prosić.

Syr 38,20

Nie oddawaj smutkowi swego serca, odsuń go, pomnąc na swój koniec.

Syr 39,4

Znakomitościom będzie oddawał usługi i pokaże się przed panującymi. Przebiegać będzie ziemię obcych narodów, bo zechce doświadczyć dobra i zła* między ludźmi.

Syr 39,15

Oddajcie chwałę Jego imieniu! Podziękujcie Mu przez wysławianie przy dźwięku harf i wszelkich instrumentów muzycznych!* A tak powiecie w dziękczynieniu:

Syr 42,9

Córka dla ojca to skryte czuwanie nocne, a troska o nią oddala sen: w młodości, aby przypadkiem nie przekwitła [jako niezamężna], a gdy wyjdzie za mąż, by przypadkiem nie została znienawidzona,

Syr 47,8

Każdym swym czynem oddał chwałę Świętemu i Najwyższemu; słowami uwielbienia* z całego serca swego śpiewał hymny i umiłował Tego, który go stworzył.

Syr 47,19

Niestety, kobietom wydałeś swe lędźwie i wyuzdaniu oddałeś władzę nad swym ciałem*.

Syr 47,25

Oddawali się wszelkim niegodziwościom, aż przyszła na nich pomsta.

Syr 50,17

Cały lud wspólnie spieszył i padał na twarz na ziemię, aby oddać pokłon Panu swojemu, Wszechmogącemu, Najwyższemu Bogu.

Syr 51,17

Postąpiłem w niej, a Temu, który mi dał mądrość, chcę oddać cześć.