Syr 25,13

Każda rana, byle nie rana serca, wszelka złość , byle nie złość żony.

Prz 14,32

Przez złość swoją runął niewierny, a prawy przy śmierci bezpieczny*.

Prz 21,14

Dar potajemny uśmierza gniew, a złość największą - podarek w zanadrzu.

Mdr 2,21

Tak pomyśleli - i pobłądzili, bo własna złość ich zaślepiła.

Syr 27,30

Złość i gniew są obrzydliwościami, których pełen jest grzesznik.

Lm 4,22

Córo Syjonu, twa złość już ustała, [Pan] na wygnanie cię nie pośle. A twoją złość ukarze, Córo Edomu, i grzechy twoje odsłoni.

Hi 35,8

Podobnych do ciebie złość twa dosięga a twoja prawość ludziom pomaga.

Ps 7,17

Jego złość obróci się na jego głowę, a jego gwałt spadnie mu na ciemię*.

Ps 49,6

Dlaczego miałbym się trwożyć w dniach niedoli, gdy otacza mnie złość podstępnych,

Prz 11,5

Prawość niewinnego równa mu drogę, a zły przez swoją złość upada.

Prz 26,26

choć się zatai nienawiść podstępnie, to złość się wyda na zgromadzeniu.

Mdr 4,11

Zabrany został, by złość nie odmieniła jego myśli albo ułuda nie uwiodła duszy:

Syr 25,17

Złość kobiety zmienia wyraz jej twarzy, zeszpeca jej oblicze na kształt niedźwiedzia*.

Syr 28,3

Gdy człowiek żywi złość przeciw drugiemu, jakże u Pana szukać będzie uzdrowienia?

Oz 10,15

Tak ci uczynię*, domu Izraela; za twoją złość niezmierzoną: zginie na zawsze król Izraela.

Kol 3,8

A teraz i wy odrzućcie to wszystko: gniew, zapalczywość, złość , znieważanie, haniebną mowę od ust waszych!

Ps 52,3

Dlaczego złością się chełpisz, przemożny niegodziwcze?* Przez cały dzień

Prz 15,28

Prawe serce rozważa odpowiedź*, złością buchają usta występnych.

1 Sm 15,23

Bo opór jest jak grzech wróżbiarstwa, a krnąbrność jak złość bałwochwalstwa. Ponieważ wzgardziłeś nakazem Pana, odrzucił cię On jako króla».

2 Krl 19,27

Lecz Ja wiem, kiedy wstajesz [i kiedy]* spoczywasz, kiedy wychodzisz i kiedy powracasz, <i jak cię ponosi złość przeciw Mnie>.

2 Mch 4,4

Oniasz zaś widząc jak trudne byłoby współzawodnictwo i że Apoloniusz, syn Menesteusa, wódz wojsk Celesyrii i Fenicji, podnieca złość Szymona,

Ps 41,7

A jeśli przychodzi któryś odwiedzić, mówi puste słowa, w sercu swym złość gromadzi, a skoro wyjdzie za drzwi, wypowiada ją.

Ps 55,11

* Obchodzą je w ciągu dnia i nocy po jego murach, a złość i ucisk są w pośrodku niego.

Iz 37,28

Wiem, [kiedy wstajesz i]* kiedy spoczywasz, kiedy wychodzisz i kiedy powracasz, <i jak cię ponosi złość przeciw Mnie>.

Jl 4,13

Zapuśćcie sierp, bo dojrzało żniwo; pójdźcie i zstąpcie, bo pełna jest tłocznia, przelewają się kadzie, bo złość ich jest wielka».

Prz 29,16

Gdy występni się mnożą, to i złości się mnożą, lecz prawi upadek ich ujrzą.

Ez 16,23

A po tych wszystkich złościach twoich - biada, o biada tobie! - wyrocznia Pana Boga -

Za 7,10

Nie krzywdźcie wdowy i sieroty, cudzoziemca i biednego! Nie żywcie w sercach waszych złości względem bliźniego!»

Ef 4,31

Niech zniknie spośród was wszelka gorycz, uniesienie, gniew, wrzaskliwość, znieważenie - wraz z wszelką złością .

Mdr 12,10

Lecz karząc powoli, dawałeś miejsce nawróceniu, chociaż dobrze wiedziałeś, że ich pochodzenie nikczemne, a złość ich jest wrodzona i nie odmieni się ich usposobienie na wieki,