1 4 Przez nie zostały nam udzielone drogocenne i największe obietnice, abyście się przez nie stali uczestnikami Boskiej natury*, gdy już wyrwaliście się z zepsucia [wywołanego] żądzą na świecie.
1 19 Mamy jednak mocniejszą, prorocką mowę, a dobrze zrobicie, jeżeli będziecie przy niej trwali* jak przy lampie, która świeci w ciemnym miejscu, aż dzień zaświta, a gwiazda poranna* wzejdzie w waszych sercach. [...]
2 22 Spełniło się na nich to, o czym słusznie mówi przysłowie: Pies powrócił do tego, co sam zwymiotował*, a świnia umyta - do kałuży błota.