2 Mch 1,4

niech otworzy wasze serce dla swojego Prawa i dla przykazań, a niech sprawi pokój !

2 Mch 11,30

Wszystkim zatem, którzy do dnia trzydziestego Ksantyka* powrócą, przysługuje pokój i zapewnienie,

2 Mch 11,14

prośbę o pokój za cenę wszelkich sprawiedliwych warunków. Obiecał też, że nawet króla do tego doprowadzi, iż będzie ich przyjacielem*.

2 Mch 5,25

Na skutek tego przybył on do Jerozolimy i udawał takiego, który przynosi pokój . Wytrwał aż do świętego dnia szabatu, kiedy to korzystając z tego, że Żydzi nic nie robią, rozkazał swoim żołnierzom chwycić za broń.

2 Mch 12,12

Juda zaś był przekonany, że naprawdę w wielu wypadkach mogą mu być oni pożyteczni. Zgodził się więc zawrzeć z nimi pokój . Podawszy sobie prawice oddalili się do swoich namiotów.

2 Mch 4,6

Wiedział bowiem, że bez zarządzenia królewskiego nie będzie możliwe osiągnięcie pokoju publicznego i że Szymon nie zaprzestanie swego szaleństwa.

2 Mch 1,1

«Braciom Żydom w Egipcie [przesyłają] pozdrowienie bracia Żydzi z Jerozolimy, a ci, którzy mieszkają w krainie judzkiej, życzą pokoju i dobra.

2 Mch 11,25

pragnąc, aby ten naród także był wolny od niepokojów , uważamy, iż należy im zwrócić świątynię i pozwolić, aby żyli według obyczajów, jakie mają po przodkach.

2 Mch 14,6

«Ci spomiędzy Żydów, którzy się zowią asydejczykami, którym przewodzi Juda Machabeusz, wzniecają wojnę i wywołują niepokój. Oni to nie dopuszczają do tego, aby królestwo zaznało pokoju .

2 Mch 10,12

Ptolemeusz bowiem, zwany Makronem, tym się odznaczał, że chciał wobec Żydów zachować sprawiedliwość, ze względu na krzywdy, które im były wyrządzone. Próbował więc pokojowo załatwić te sprawy, które ich dotyczyły.

2 Mch 12,4

lecz tak, jakby działali zgodnie z ogólną uchwałą miasta*. [Żydzi] przyjęli to również jako ci, którzy chcą pokoju , a niczego złego nie podejrzewają. Kiedy jednak byli daleko od brzegu, [tamci] wrzucili ich w głębinę, topiąc co najmniej dwieście osób.