Ez 20,23-30

PRZED OBLĘŻENIEM JEROZOLIMY
Historia niewierności Izraela*
20 23 Przecież podniosłem rękę przeciwko nim na pustyni, przysięgając, że ich rozproszę wśród narodów i rozrzucę po obcych krajach; 24 bo nakazów moich nie uznali, prawa moje odrzucali i bezcześcili moje szabaty, a oczy ich zwracały się ku bożkom ich przodków. 25 * Dlatego dopuściłem u nich prawa, które nie były dobre, i nakazy, według których nie mogli żyć. 26 Pokalałem ich własnymi ich ofiarami, gdy dopuściłem, by przeprowadzali przez ogień wszystko, co pierworodne - aby obudzić w nich grozę i by tak poznali, że Ja jestem Pan. 27 Dlatego mów, synu człowieczy, do pokoleń izraelskich! Powiedz im: Tak mówi Pan Bóg: Jeszcze i tym obrazili Mnie przodkowie wasi, że złamali wierność względem Mnie. 28 Gdy wprowadziłem ich do tego kraju, który im uroczyście poprzysiągłem dać, to gdy zobaczyli jakiekolwiek wzniesienie i jakiekolwiek rozłożyste drzewo, składali tam swoje ofiary oraz wystawiali swoje gorszące dary; tam składali swoje miłe wonności i wylewali tam swoje ofiary płynne. 29 Mówiłem im: Czymże jest ta wyżyna, na której się schodzicie? Nazywa się ją Bama* aż do tego dnia. 30 Powiedz przeto pokoleniom izraelskim: Tak mówi Pan Bóg: Kalacie się na sposób waszych przodków i nierząd uprawiacie z ich bożkami.


Przypisy

20,1 - Por. Ez 16.
20,25 - Ezechiel zapewne ma tu na myśli przykazanie o ofiarowaniu synów pierworodnych (por. Wj 13,2.13.15; Wj 34,20; Lb 3,13; Lb 18,5n), zniekształcone później przez niecne praktyki składania w ofierze dzieci. Por. Kpł 18,21n.
20,29 - Bama - wyżyna. Tekst hebr. zawiera grę słów, w której jest aluzja do nierządu sakralnego (por. Ez 16,15).

Zobacz rozdział