¹⁶ już nie jako niewolnika, lecz więcej niż niewolnika, jako brata umiłowanego. [Takim jest on] zwłaszcza dla mnie, ileż więcej dla ciebie zarówno w doczesności*, jak w Panu. ¹⁷ Jeśli więc się poczuwasz do łączności ze mną, przyjmij go jak mnie! ¹⁸ Jeśli zaś wyrządził ci jaką szkodę lub winien cokolwiek, policz to na mój rachunek! ¹⁹ Ja, Paweł, piszę to moją ręką, ja uiszczę odszkodowanie - by już nie mówić o tym, że ty w większym stopniu winien mi jesteś samego siebie. ²⁰ Tak, bracie, niech ja przez ciebie doznam radości w Panu: pokrzep moje serce w Chrystusie!